ارتقاي قابليت اطمينان طرح هاي مفهومي بر اساس الزامات كاركردي و غير كاركردي در يك سامانه رهايي بخش دريايي

Improving the reliability of conceptual designs based on functional and non-functional requirements in a marine redeemer system

مقاله حاضر به افزايش قابليت اطمينان يك سامانه رهايي بخش دريايي به كمك شاخص اثربخشي و با استفاده از مقادير كمّي الزامات در مرحله طراحي مفهومي مي پردازد. در اين مقاله انواع الزامات و چگونگي تشخيص آن ها از نيازهاي مشتريان و ذينفعان شرح داده شده و روش هايي به منظور تعيين مقادير كمّي آن ها معرفي مي گردد. سپس با استفاده از يك شاخص به نام OMOE مقدار اثربخشي يك طرح مفهومي براي توليد اين سامانه رهايي بخش دريايي اندازه گيري مي شود. نتايج نشان مي دهد كه طرح مفهومي ارائه شده بر اساس مقادير كمي الزامات داراي اثربخشي و قابليت اطمينان نسبتا بالايي در مرحله طراحي مفهومي است.

The present paper seeks to increase the reliability of a marine redeemer system through the effectiveness index and using quantitative values of requirements in the conceptual design stage. This paper describes the types of requirements and how identification them from the needs of customers and stakeholders, and methods for determining their quantitative values are described. Then, using an index called OMOE, the effectiveness value of a conceptual design for the production of this marine redeemer system is measured. The results show that the conceptual design presented on the basis quantitative values of requirements has a relatively high effectiveness and reliability in the conceptual design stage