شماره ركورد كنفرانس :
4671
عنوان مقاله :
تأثير كود زيستي فسفره بر برخي صفات كمي و كيفي مرزه تابستانه (Satureja hortensis L.)
عنوان به زبان ديگر :
Effect of phosphorus biofertilizer on some quantitative and qualitative traits of summer savory (Satureja hortensis L.)
پديدآورندگان :
حبيب زاده فرهاد habibzadeh_f@yahoo.com استاديار گروه توليد و اصلاح نباتات، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه بين المللي امام خميني (ره)، قزوين، ايران , حضرتي سعيد استاديار گروه زراعت و گياهان دارويي، دانشكده كشاورزي، دانشگاه شهيد مدني آذربايجان، تبريز، ايران , غلامحسيني مجيد استاديار موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر، سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , نيكجويان محمد جواد دانشجوي كارشناسي ارشد رشته سيستماتيك - اكولوژي گياهي، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران، ايران
كليدواژه :
درصد اسانس , عملكرد اسانس , كود زيستي , كود شيميايي , مرزه
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس بين المللي فناوري هاي نوين در علوم
چكيده فارسي :
مرزه (Satureja hortensis L.) يكي از سبزيهاي معطر بوده و از گياهان دارويي مهم محسوب مي شود. به منظور بررسي تاثير كاربرد كود زيستي فسفره بر برخي از صفات كمي و كيفي گياه مرزه تابستانه، آزمايشي در سال 1396 در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه بين المللي امام خميني (ره) اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل عدم كاربرد كود فسفره (شاهد)، كاربرد كود زيستي حاوي باكتري Pseudomonas putida و مصرف كود شيميايي فسفره (100 كيلوگرم در هكتار سوپرفسفات تريپل) بود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه تاثير تيمارهاي آزمايشي بر وزن تر، وزن خشك، درصد اسانس و عملكرد اسانس مرزه در سطح احتمال پنج درصد معني دار بود. تيمارها بر ميزان فسفر پيكره رويشي مرزه در سطح احتمال يك درصد تاثير معني داري داشتند. بالاترين درصد اسانس از مصرف كود زيستي به دست آمد، درحاليكه كمترين درصد اسانس به كاربرد كود شيميايي فسفره تعلق داشت. كود زيستي عملكرد اسانس را افزايش داد ولي كود شيميايي عملكرد اسانس بالاتري توليد نمود. البته از نظر آماري اين دو نوع كود فسفره تفاوت معني داري از نظر عملكرد اسانس نشان ندادند. ميزان فسفر پيكره رويشي با كاربرد كود زيستي نسبت به شاهد (عدم مصرف كود فسفره) بطور معني-داري افزايش يافت ولي كود شيميايي ميزان فسفر پيكره رويشي را نسبت به تيمار كود زيستي بطور معني داري افزايش داد. در مجموع، از اين آزمايش چنين نتيجه گرفته شد كه كاربرد كود زيستي توانست تا حدود زيادي جايگزين كود شيميايي فسفره گردد ولي بطور كامل نياز به فسفر را در گياه مرزه تامين نكرد.