تاثير توسعه شهرنشيني بر روي سيلاب (مطالعه موردي: حوضه پلرود)

افزايش جمعيت باعث فشار بيش‌تري بر منابع طبيعي مي شود و در عين حال ضعف برنامه‌ريزي و مديريت صحيح، باعث گرديده كه عرصه‌هاي طبيعي جنگلي و مرتعي، تخريب و به اراضي كشاورزي، صنعتي و شهري تبديل شوند. اين امر سبب افزايش تعداد و حجم سيلاب‌ها شده و منجر به بروز مشكلات و خسارات جبران ناپذيري مي‌گردد. پيش بيني و تعيين ميزان كمي فرآيندهاي توليد رواناب و انتقال آن به نقطه خروجي حوضه آبريز از اهميت خاصي برخوردار است. در حوزه پلرود نيز به علت وجود مناطق شهري، شناسايي و پيش بيني سيلاب‌ها و اتخاذ راهكارهاي مديريتي متناسب جهت جلوگيري و كاهش خسارت‌هاي ناشي از سيلابها ضروري است. در اين تحقيق با شبيه‌سازي حوضه رودخانه پلرود در نرم‌افزار HEC-HMS ، با توجه به پارامترها و نقشه‌ها، نقش توسعه شهري بر روي سيلاب قبل و بعد از توسعه (سالهاي 1390-1382) مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان داده است كه مقدار دبي اوج بيش‌تري در سال 1390 نسبت به سال پايه 1382 بر اساس روش‌هاي مورد استفاده برآورد شده است. اين امر را مي‌توان با توجه به خصوصيات تقريباً مشابه رگبارهاي مطالعاتي به تغييركاربري اراضي و توسعه مناطق شهري در حوزه آبريز پلرود نسبت داد. همچنين مي توان با توجه به ماهيت مدل HEC-HMS و حساسيت زياد مدل مذكور به خصوصيات بارش و شماره منحني منتج از تغيير كاربري اراضي، توسعه مناطق شهري را دليلي بر افزايش دبي اوج جريان در سالهاي مورد مطالعه لحاظ نمود.