بررسي نقش و كاركردهاي آﻣﻮزش و ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزي در نظام نوآوري كشاورزي

عصر حاضر به عصر فرا رقابتي مشهور است و نوآوري مهمترين عامل بقاي جوامع در عرصه‏هاي رقابت بين المللي است. فناوري‏هاي جديد با سرعت روزافزوني متولد مي‏شوند و سازمان‏ها تحت فشار قرار دارند تا با سرعت هرچه تمام‏تر به نوآوري دست يابند. بستري كه بخش كشاورزي در آن در حال فعاليت است نيز به‏شدت در حال تغيير است. اين تغييرات نتيجه روندهايي مانند جهاني‏سازي، فناوري‏ها و نهادهاي جديد و بازارهاي جديد با تقاضاي بيشتر مي‏باشد. ﺗﻔّﮑﺮ ﻧﻈﺎم ﻧﻮآوري ﮐﺸﺎورزي ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﻬﻢ از ﭼﺎرﭼﻮب رﻫﯿﺎﻓﺖﻫﺎي ﺧّﻄﯽ راﯾﺞ ﺑـﻪ ﺳـﻤﺖ ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ را دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺮاي رﻓﻊ اﻧﺘﻘﺎدﻫﺎي وارد ﺑﺮ ﻧﻈﺎم داﻧﺶ و اﻃﻼﻋﺎت ﮐﺸﺎورزي و ﻧﯿـﺰ ﻧﻈـﺎم ﻣﻠّﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﺸﺎورزي ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺨﺶ وارد ﺷﺪه اﺳت. امروزه ﻛﺸﺎورزان تنها با بهره¬گيري از شيوه¬هاي سنتي و رايج نمي-توانند موفق شوند و بايد با نوآوري¬هاي حوزه كشاورزي همگام شوند. آﻣﻮزش و ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزي در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻲ¬ﺗﻮاﻧﺪ با تسهيل ﭘﺬﻳﺮش ﻓﻨﺎوري¬ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ و بكارﮔﻴﺮي روشﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﻛﺸﺎورزي ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺸﺎورزان ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ بهره¬گيري از آن ﻧﻮآوري¬ﻫﺎ ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻛﻨﻨﺪ، ﻧﻴﺮو و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪي ﻛﺴﺐ ﻛﻨﻨﺪ و ميزان بهره¬روي و درنتيجه درآﻣﺪ و سطح رفاه به ميزان قابل-توجهي افزايش يابد. اﮔﺮ ﻧﻮآوري¬ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ كشاورزان اراﺋﻪ ﻣﻲ¬ﺷﻮد، ﻫﻤ¬ﺮاﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﻧﻴﺎزﻫﺎ و ﺷﺮاﻳﻂ وﻳﮋه آن¬ها ﺑﺎﺷﺪ، از ﻋﺎﻣﻞ¬ﻫﺎيﻛﻠﻴﺪي ﺗﻮﺳﻌﻪ كشاورزي ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ¬آﻳﺪ. براين اساس و با توجه به اهميت موضوع، مقاله حاضر سعي دارد به بررسي فرايند نوآوري كشاورزي، مهمترين كاركردهاي نظام نوآوري در بخش كشاورزي و نقش آﻣﻮزش و ﺗﺮوﻳﺞ ﻛﺸﺎورزي در اين حوزه بپردازد.