تعيين سطح قابليت كارآفريني دانشجويان كشاورزي (مورد مطالعه: دانشگاه زنجان)

امروزه بحث اشتغال يكي از اساسيترين دغدغهها و نيازهاي نسل جوان بخصوص در بين دانش آموختگان دانشگاهي بخش كشاورزي است. پايداري و پويايي اشتغال در بخش كشاورزي تنها از طريق بكارگماري سرمايههاي انساني ماهر و متخصص در اين عرصه ممكن ميباشد. تقويت قابليتهاي كارآفريني دانشجويان ميتواند عاملي موثر در بهبود وضعيت اشتغال دانشجويان جوياي كار باشد. اين مطالعه با هدف تعيين سطح قابليت كارآفريني در ميان دانشجويان كشاورزي دانشگاه زنجان به روش پيمايشي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي دانشجويان دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان (در سال تحصيلي 92- 91) به تعداد 390 نفر بودند كه با استفاده از روش نمونهگيري تصادفي ساده 200 نفر از آن¬ها انتخاب و اطلاعات با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع‌آوري شد. روايي محتوايي پرسشنامه با نظر اعضاي هيات علمي دانشگاه زنجان مورد تاييد قرار گرفت. پايايي ابزار تحقيق نيز از طريق انجام پيش‌آزمون و محاسبه آلفاي كرونباخ براي مقياس¬هاي اصلي پرسشنامه (در دامنه بين 80/0 تا 89/0) ارزيابي و تصحيح گرديد. تجزيه و تحليل داده‌ها بوسيله نرم افزارSPSS20 انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه پاسخگويان از نظر سطح توفيق طلبي (40 درصد)، كنترل دروني (63 درصد)، عملگرايي (5/76) و رويا پردازي (57 درصد) در سطح بالا و از نظر سطح ريسك پذيري (5/48 درصد)، سلاست فكري (5/54 درصد) در سطح متو.سط بودند.