وضعيت اشتغال و رضايت شغلي دانش آموختگان دوره¬هاي كارداني علمي-كاربردي مراكز آموزش جهادكشاورزي

بررسي وضعيت شغلي دانش‌آموختگاني كه در موقعيت شغلي قرار گرفته‌اند يكي از راههاي تجديد نظر و افزايش كيفيت برنامه‌هاي آموزشي است و موسسه‌هاي آموزشي مي توانند از دانش‌آموختگان مطالب زيادي درباره نظام آموزشي خود براي تجديد نظر در برنامه‌هاي فعلي و متناسب نمودن آنها با نيازهاي بازار كار ياد بگيرند. هدف كلي اين تحقيق بررسي وضعيت اشتغال و رضايت شغلي دانش‌آموختگان دوره‌هاي كارداني علمي كاربردي مراكز آموزش جهاد كشاورزي و از نوع توصيفي است. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموختگان دوره‌هاي كارداني علمي كاربردي مراكز آموزش جهادكشاورزي بودند كه طي سالهاي 1388 الي 1392 از اين مراكز دانش آموخته شده و از طريق نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي تعداد 212 نفر انتخاب و از طريق پرسشنامه پستي مورد نظر سنجي قرار گرفتند كه 155 نفر به پرسشنامه ها پاسخ دادند و نرخ برگشت پاسخنامه هاي پستي 73 درصد بود. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه 47.7 درصد از دانش‌آموختگان دوره‌هاي كارداني علمي كاربردي كشاورزي در زمان انجام تحقيق مشغول به كار بوده‌ و 18.1 درصد از آنها در حالي‌كه شاغل بودند در مقطع كارشناسي نيز در حال ادامه تحصيل بودند؛ بنابراين در زمان انجام اين تحقيق 65.8 درصد از دانش‌آموختگان مشغول به كار بودند كه نيمي از آنها پس از اتمام تحصيل در دوره كارداني مشغول به كار شده بودند. اين در حالي بود كه 20 درصد از پاسخگويان در آن زمان جوياي كار، 7.8 درصد جوياي كار و در حال ادامه تحصيل در مقاطع بالاتر تحصيلي، 3.2 درصد از پاسخگويان مرد در زمان تحقيق در حال انجام خدمت نظام وظيفه، 1.9 درصد صرفا در حال ادامه تحصيل و تنها 1.3 درصد از دانش‌آموختگان شاغل نبوده و جوياي كار نيز نبودند. از نظر زمان احراز شغل قبل، حين و پس از تحصيل در دوره‌هاي كارداني علمي كاربردي، يافته‌ها نشان داد كه 36.7 درصد از پاسخگويان پس از اتمام تحصيل در دوره كارداني مشغول به كار شده‌ بودند، 26.5 درصد از آنان قبل از تحصيل در دوره كارداني شاغل به كار بوده‌ و 2.6 درصد نيز در حين تحصيل در دوره كارداني مشغول به كار شده‌ بودند. طبق يافته‌هاي اين تحقيق، دانش‌آموختگان ميزان ارتباط شغل با رشته تحصيلي خود را در حد متوسط و حدود نيمي از پاسخگويان ميزان توانمندي خود را در انجام وظايف محوله شغلي را در حد خوب ارزيابي نمودند و ويژگي¬هاي فردي همچون جنسيت و وضعيت تاهل بر وضعيت اشتغال دانش آموختگان تاثيري نداشته و شاغلان متاهل و مرد نسبت به شاغلان مجرد و زن تعداد بيشتري را خود اختصاص دادند. همچنين افراد در سنين بالاتر عمدتا در مشاغل دولتي و يا در واحدهايي كه خود راه اندازي نموده بودند مشغول به كار بودند بطوريكه ميانگين سني شاغلان در واحدهاي دولتي 37 سال و افراد در سنين پايين‌تر يا بيكار بوده و يا در مشاغل خصوصي جذب شده بودند و ميانگين سني دانش آموختگان غيرشاغل 27 سال بود. از نظر دانش آموختگان؛ عدم وجود بازار كار و سنخيت رشته تحصيلي با شغل مورد علاقه و نداشتن معرف سرشناس جزء مهمترين موانع شغل‌يابي بيان گرديد.