مقايسه ادراك آموزشگران ترويج عضو و غيرعضو شركت¬هاي خدمات مشاوره¬اي از بهترين زمان¬هاي يادگيري صلاحيت¬هاي حرفه¬اي فرآيند آموزش

هدف تحقيق حاضر مقايسه ادراك آموزشگران ترويج عضو و غيرعضو شركت¬هاي خدمات مشاوره¬اي از بهترين زمان¬هاي يادگيري صلاحيت¬هاي حرفه¬اي فرآيند آموزش بود. تحقيق از نوع توصيفي بود كه به روش پيمايشي انجام شد. جامعه آماري تحقيق را تمام آموزشگران شركت¬هاي خدمات مشاوره¬اي تشكيل مي¬داد كه داراي سابقه برگزاري دوره¬هاي آموزشي در سطح استان¬هاي ايلام و كرمانشاه بودند (1853N= ) كه از اين ميان تعداد 267 نفر از آموزشگران عضو با استفاده از جدول Krejcie Morgan (1970) و روش نمونه¬گيري طبقه¬اي با انتساب متناسب، و 50 نفر از آموزشگران غيرعضو از روش سرشماري به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند (317n=). كه در نهايت 297 نمونه مورد تحليل قرار گرفتند (نرخ بازگشت 94 درصد). ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه بود كه روايي محتوايي آن با استفاده از پانل تخصصي تأييد شد. براي تعيين پايايي پرسشنامه با استفاده از آزمون مقدماتي، مقدار آلفاي كرونباخ براي قسمت¬هاي مختلف پرسشنامه به دست آمد (90/0 α 75/0). بر اساس نتايج، ادراك آموزشگران عضو و غيرعضو در خصوص بهترين زمان فراگيري صلاحيت¬هاي حيطه¬ نيازسنجي و ارزشيابي يكسان و فرصت زماني حين¬شغل مي¬باشد. همچنين بر اساس يافته¬ها، آموزشگران عضو (95/47%) و غيرعضو (14/35%) فرصت زماني دانشگاه را به عنوان اولويت نخست جهت فراگيري صلاحيت¬هاي حيطه¬ي سازوكارهاي ارائه انتخاب نمودند. بر اساس بخش ديگري از يافته-ها، ادراك آموزشگران عضو و غيرعضو از بهترين زمان فراگيري صلاحيت¬هاي حيطه¬ي اصول تدريس و يادگيري متفاوت است، به¬ طوريكه آموزشگران عضو فرصت زماني دانشگاه (88/36%) و آموزشگران غيرعضو فرصت زماني حين¬شغل (53/39%) را به عنوان اولويت نخست فراگيري صلاحيت¬هاي اين حيطه از فرآيند آموزش انتخاب نمودند.