شناسايي مشكلات توسعه صنايع دستي براي زنان روستايي شهرستان ايلام

صنايع دستي يكي از مهمترين انواع كسب و كارهاي خانگي محسوب مي شود كه با توجه به نياز داشتن به سرمايه اندك در مقايسه با ساير كسب و كارها و انجام كار در محيط منزل، با شرايط زندگي زنان هماهنگي بسيار داشته و مي تواند در كاهش نرخ بيكاري و فراهم آوردن فرصتهاي كارآفريني براي زنان تأثير زيادي داشته باشد. تحقيق حاضر نيز در همين رابطه با هدف شناسايي مشكلات توسعه¬ صنايع دستي براي زنان روستايي شهرستان ايلام به انجام رسيده است. تحقيق حاضر از لحاظ ماهيت داده ها كمي، از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه گردآوري داده ها از نوع تحقيقات توصيفي- پيمايشي مي‌باشد. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه جمعيت زنان روستايي فعال اقتصادي شهرستان ايلام (500) مي‌باشد. روش نمونه‌گيري در اين تحقيق تصادفي طبقه¬اي با انتساب متناسب بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 217 نفر تعيين گرديد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بوده است كه روايي آن توسط نظرات صاحبنظران تأييد شد، و پايايي پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ به ميزان 98 درصد تعيين شد. براي تجزيه و تحليل داده¬ها از آمار توصيفي مانند شاخص هاي فراواني، ميانگين، واريانس، انحراف معيار و ضريب تغييرات و جهت دسته بندي مشكلات از روش تحليل عاملي با رويكرد اكتشافي استفاده شد. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه مشكلات توسعه صنايع دستي را مي‌توان در قالب 4 عامل شامل مشكلات بازار رساني و بازاريابي، مشكلات اجتماعي – فرهنگي، مشكلات اقتصادي و مشكلات صادرات و واردات، دسته بندي كرد كه اين مشكلات در مجموع حدود 64 درصد از واريانس كل را تبيين كرده اند.