بررسي نظريه هاي سنجش اثرات برنامه هاي راديو و تلويزيون در آموزش و ترويج كشاورزي

در ميان رسانه‌هاي جمعي، راديو و تلويزيون از لحاظ آموزش غير رسمي، جايگاه ويژه اي دارند. آموزش غير رسمي از طريق اين كانال‌هاي ارتباطي، مي‌تواند در فعاليت‌هاي ترويجي به منظور كمك به توانمندتر شدن كشاورزان در راستاي بهبود وضعيت موجود كشاورزي، اجرا گردد. به منظور استفاده بهينه از اين رسانه ها در توسعه و ترويج كشاورزي، لازم است بررسي گردد كه آيا اثربخشي واقعي اين رسانه ها با اثربخشي مفروض آن همخواني دارد؟ بدين منظور، اين پژوهش با هدف بررسي نظريه هاي موجود در مورد سنجش اثرات برنامه هاي راديو و تلويزيون در آموزش و ترويج كشاورزي انجام شده است. روش تحقيق از نوع مطالعات كتابخانه اي و بررسي اسنادي بوده است. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه نظريه سنجش اثرات برنامه‌هاي راديو و تلويزيوني در آموزش و ترويج كشاورزي طبق مدل پررسي جامع تر بود كه ايشان اثرات رسانه را از نظر اثرات مستقيم، انباشتي، شناختي و شرطي تقسيم‌بندي كرده است كه متغيرهاي موجود در مورد هر اثر مطرح شده است.