صلاحيت¬هاي مورد نياز فراگيران در نظام آموزش عالي كشاوزي

نظام آموزش عالي از بزرگ¬¬ترين و گسترده¬ترين نظام¬هاي درون جامعه است كه سرنوشت جامعه را در بلندمدت تعيين مي¬كند. دانش¬آموختگان دانشگاها به عنوان خروجي نظام آموزش عالي بايستي با نياز جامعه هماهنگ باشند تا از اين طريق از دانش و تخصص خود در جهت پيشبرد اهداف جامعه استفاده كنند. نظام آموزش عالي كشاورزي صلاحيت¬محور بر مبناي هماهنگي نيروي آموزش ديده با نياز بازار كار شكل گرفته است. توجه به صلاحيت¬هاي مورد نياز فراگيران يكي از اركان نظام آموزش عالي كشاورزي صلاحيت¬محور است كه در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفته است. هدف اين پژوهش پاسخگويي به اين سوال است كه بر¬اساس تحقيقات انجام شده، صلاحيت¬هاي لازم براي فراگيران كشاورزي در نظام آموزش عالي كشاورزي صلاحيت¬محور كدامند؟ اين تحقيق از نظر ماهيت توصيفي- تحليلي است و در آن از روش تحليل محتوايي و بررسي اسنادي بهره گرفته شده است. جامعه مورد مطالعه، پژوهش¬هاي انجام شده در اين زمينه است كه 10 پژوهش به صورت نمونه هدفمند و در دسترس براي مطالعه انتخاب شده است. ابزار جمع¬آوري اطلاعات و داده¬هاي مورد نياز پژوهش، چك ليست و فرم¬هاي محقق ساخته بوده و براي تفسير و تحليل داده¬ها از روش تحليل – توصيفي استفاده شده است. براساس يافته¬هاي تحقيق صلاحيت¬هاي محوري در 6 دسته شامل صلاحيت دانشي، تحليلي، تجربي، اقتصادي، مديريتي و ارتباطي طبقه¬بندي شدند. از آنجا كه صلاحيت¬هاي ارتباطي با بيشترين فراواني از جمله مهم¬ترين صلاحيت¬هاي مورد نياز فراگيران در مطالعات مختلف بود لذا پيشنهاد مي¬شود كه در نظام آموزش عالي كشاورزي اين نوع صلاحيت¬ها بيشتر مورد توجه قرار گيرد.