حكمراني پايدار منابع آب كشاورزي: چالش ها و راهبردها

آمار و اطلاعات منابع آب كشور حاكي از شرايط بحراني آب در بسياري از دشت هاي كشور است. بحران كنوني آب لزوم مديريت و حكمراني كارا و موثرتري را گوشزد مي نمايد. مطالعه حاضر با بررسي تحقيقات پيمايشي و تحليلي گذشته و بهره گيري از نظرات كارشناسان آب، ضمن تبيين چالش ها و مشكلات حاكميت كنوني آب در سطح كشور، راهبردهاي مناسب براي تحقق حكمراني پايدار آب را ارائه داده است. نتايج تحقيق نشان داد كه متمركز بودن فعاليت هاي مديريت منابع آب، توانمندي نسبتا پايين كشاورزان براي پذيرش مسئوليت ها در حكمراني آب، وجود مفهوم دولت-پدرسالار در اذهان روستائيان و كشاورزان، عدم مشاركت روستائيان در برنامه هاي مديريت منابع آب، عدم هماهنگي كافي بين سازمان هاي درگير در توسعه مديريت آب، عدم وجود احساس تعلق و مسئوليت كشاورزان در قبال حفاظت از منابع آب، چالش هاي قانوني آّب، رواج بداخلاقي در زمينه مصرف آب در بين جامعه بهره برداران، عدم وجود شفافيت اطلاعاتي، مغفول ماندن ابعاد اجتماعي و فرهنگي حكمراني آب، سياسي كاري در حكمراني آب، و اغفال يا اهمال در ايجاد نگرش سيستمي و چندجانبه نگري به حكمراني آب، از جمله چالش هاي حاكميت كنوني آب كشور هستند. همچنين، حكمراني پايدار آب به معناي استفاده اثربخش، منصفانه، پايدار و برابر ذينفعان و ذيربطان مختلف از منابع آب است و از طريق راهبردهاي قانون آب، اقتصاد آب، اخلاق آب، سياستگذاري متناسب آب، فناوري آب، مديريت به زراعي قابل حصول مي باشد. تحقق حكمراني پايدار آب صرفا در پرتو مديريت اقتضائي و بكارگيري تلفيقي راهبردهاي مذكور امكان پذير است.