مقايسه ويژگيهاي توليدكنندگان محصولات سالم و متعارف در استان خوزستان

امروزه نياز به حفظ عملكرد بالاي كشاورزي و نگراني در رابطه با توليد مواد غذايي سالم، باعث افزايش علاقه به اتخاذ سياست هاي مناسب تر و روش هاي مديريتي بهتر براي دستيابي به كشاورزي پايدار شده است. كشاورزي ارگانيك يك راه حل توصيه شده توسط بسياري از محققان مي باشد. زيرا اين نوع كشاورزي از مزاياي مختلف زيست محيطي، اقتصادي، اجتماعي و بهداشتي برخوردار است. براي انتقال از كشاورزي متعارف به ارگانيك، پذيرش كشاورزي ارگانيك توسط توليد كنندگان بسيار مهم است و از آنجا كه عوامل مختلف فردي و اجتماعي بر رفتار پذيرش كشاورزان تاثير مي گذارد، بنابراين ويژگي هاي توليد كنندگان محصولات ارگانيك با توليد كنندگان محصولات متعارف متفاوت خواهد بود كه شناخت اين ويژگي ها، مي تواند در برنامه ريزي جذب كشاورزان به پذيرش كشت محصولات ارگانيك بسيار موثر باشد. بنابراين هدف اين مقاله، مقايسه ويژگيهاي توليدكنندگان محصولات سالم و متعارف بين سبزي و صيفي كاران استان خوزستان است. مطالعه به روش توصيفي- پيمايشي و با استفاده از روش نمونه گيري طبقه بندي تصادفي غير سهميه اي انجام گرفت. اطلاعات مورد نياز از 170 نفر پذيرنده كشت محصول سالم و 170 نفر نپذيرنده، بوسيله پرسشنامه جمع آوري شد. نتايج نشان داد بين پذيرندگان و نپذيرندگان، از نظر؛ سن، سابقه كشاورزي، سطح سواد، استفاده از منابع اطلاعاتي و دفعات مراجعه به مروج تفاوت آماري معني داري در سطح 1 درصد وجود دارد. همچنين پذيرندگان كشت محصول سالم، نگرش مطلوب تري نسبت به كاربرد كمتر نهاده هاي شيميايي دارند و ميزان آگاهي آنها از معايب كشاورزي متعارف نيز بيشتر است.