نقش يادگيري تجربي كلب در بهبود آموزش بزرگسالان

اين تحقيق با هدف بررسي نقش يادگيري تجربي كلب در بهبود آموزش بزرگسالان صورت گرفته است و روش تحقيق حاضر با توجه به ماهيت و اهداف تحقيق و به لحاظ ويژگي در نحوه جمع¬آوري اطلاعات در ارتباط با موضوع مورد نظر، توصيفي تحليلي مي¬باشد. جمع¬آوري اطلاعات نيز با استفاده از منابع مكتوب كتابخانه¬اي، ‌مقالات پژوهشي در حوزه ترويج و آموزش كشاورزي و تعبيري از مقالات حوزه¬ي آموزشي نشات گرفته و اساس كار بر تحليل و استنباط محقق و به لحاظ استفاده از نتايج كاربردي مي¬باشد. اهميت يادگيري با توجه به سير تغيير و تحولات جامعه بر كسي پوشيده نيست. راه¬كارهاي افزايش قدرت و تأثير يادگيري بر زندگي در آموزش و پرورش، امروزه بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته ¬است. آموزش بزرگسالان نيز از اين قاعده مستثني نيست. بزرگسالي به دوراني اطلاق مي¬شود كه مهارت¬ها و توانايي¬هاي اوليه¬اي كه در دوران كودكي به سرعت كسب شده¬اند به ¬هم مرتبط مي¬شوند و به¬ طور كامل مورد بهره¬برداري قرار مي¬گيرند. علاوه بر آن مهارت¬ها و توانايي¬هاي جديدي نيز در اين دوران آموخته مي¬شود. افراد بشر در هر سني توانايي يادگيري را دارند. ظرفيت يادگيري مطالب جديد در افراد به عوامل گوناگوني از جمله آمادگي¬هاي قبلي، هوش و از همه مهمتر شدت تمايل براي يادگيري بستگي دارد. بزرگسالان نيز به تبع ساير افراد بشر توانايي يادگيري مطالب و استفاده از تكنولوژي¬هاي نوين را دارند. اين مقاله نيز سعي دارد بر اساس يكي از انواع تقسيم-بندي سبك¬هاي يادگيري كه متعلق به «ديويد كلب» است و چهار سبك يادگيري واگرا، همگرا، انطباق يابنده و جذب¬كننده را مطرح مي¬كند، به بررسي نقش يادگيري تجربي كلب در بهبود آموزش بزرگسالان بپردازد.