بررسي اثرات فعاليت هاي زيست محيطي در پروژه مناريد از ديدگاه بهره برداران در استان كرمانشاه

نقش طبيعت و منابع طبيعي در حيات اقتصادي و اجتماعي انسانها و اهميت ويژه آن در رابطه با كشاورزي و محيط زيست امري غيرقابل انكار است. منابع طبيعي تجديدشونده (آب ، خاك ، جنگل ، مرتع ) نقش مهم و حياتي در زندگي موجودات زنده جانوري و انسان دارا مي باشند و بي ترديد بدون وجود اين نعمات خدادادي انسان نمي تواند به حيات خود ادامه دهد . با در نظر گرفتن رشد جمعيت و نياز روزافزون به توليدات كشاورزي و دامي، برخوردهاي غيراصولي و بهره برداري هاي بي رويه از منابع جنگل، مرتع، تغيير كاربري اراضي و تبديل اراضي جنگلي و مرتعي به اراضي كشاورزي، خسارات جبران ناپذيري را به بار آورده است. عمليات آبخيزداري ميتواند پاسخ مناسبي براي اين كار باشد اما توجه به اين نكته ضروري است كه انجام و پياده كردن اين طرح ها و عمليات به تنهايي قادر به جلوگيري از اين خسارات نيست، بلكه نيازمند مشاركت گسترده ساكنان حوزه هاي آبخيز است. پروژه مناريد با هدف توانمند سازي كليه ساكنان و ذينفعاني كه در مديريت پايدار زمين نقش دارند شكل گرفته است. هدف از اين پژوهش بررسي نظرات بهره برداران در خصوص پروژه هاي مرتع و آبخيزداري است كه در منطقه مورد مطالعه در استان كرمانشاه انجام شده است. بررسي اثرات پروژ هاي انجام شده از ديدگاه بهره برداران بيشتر در جهت بهبود دو محيط طبيعي و اجتماعي بوده است و تاثير كمتري بر بهبود محيط اقتصادي و افزايش درآمد آنان داشته است.