بررسي فرصت‌ها و پتانسيل‌هاي اشتغال‌زايي در روستاها با تأكيد بر پرورش طيور محلي مطالعۀ موردي: شهرستان نيمروز

به‌رغم ويژگي‌ها و ظرفيت‌هاي درخور توجه روستاها، بهره‌برداري درستي از پتانسيل‌هاي اشتغال‌زايي روستاها به‌ويژه، پرورش طيور محلي صورت نمي‌گيرد و اين حرفه به‌طور عمده در حد خودمصرفي محدود شده است، درحالي‌كه اين ظرفيت روستاها مي‌تواند يكي از عوامل مهم توسعۀ فعاليت‌هاي اشتغال‌زايي در سطح روستاها باشد. بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي فرصت‌ها و پتانسيل‌هاي اشتغال‌زايي در روستاهاي شهرستان نيمروز با تأكيد بر پرورش طيور محلي است. روش تحقيق حاضر، توصيفي-‌ تحليلي و مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي، اسنادي و بررسي‌هاي ميداني (تكميل پرسش‌نامه) است. در جمع‌آوري داده‌ها، طيف گسترده‌اي از شاخص‌ها در ابعاد اقتصادي، اجتماعي و كالبدي- فيزيكي مورد توجه بوده است. همچنين تجزيه و تحليل داده‌ها، با استفاده از مدل تحليل سلسله‌مراتبي (AHP) و تحليل‌هاي آماري و فضايـي و با كمك نـرم‌افزارهاي Expert choice، SPSS وArcGIS انجام شده است. نتايج پژوهش مؤيد آن است كه در روستاهاي شهرستان نيمروز، پرورش طيور ازنظر شاخص‌هاي اشتغال‌زايي از جايگاه بالايي نسبت‌به ساير بخش‌هاي اقتصادي برخوردار است. به‌گونه‌اي كه نتايج آزمون T تك‌نمونه‌اي نشان مي‌دهد كه بين پرورش طيور محلي و بهبود وضعيت اشتغال و درآمد روستاييان با سطح اطمينان 95% رابطۀ معناداري برقرار است. به عبارت ديگر پرورش طيور محلي يكي از اصلي‌ترين بخش‌هاي اقتصادي در مناطق روستايي است كه از قابليت بالايي براي اشتغال‌زايي در مناطق روستايي شهرستان نيمروز و دروني كردن فعاليت‌ها برخوردار است.