نيازسنجي اوقات فراغت زنان شهرستان زابل

مطالعۀ حاضر با هدف نيازسنجي اوقات فراغت زنان شهرستان زابل انجام شده است كه پژوهشي كيفي از نوع تحليل محتواي قراردادي مي‌باشد. مشاركت‌كنندگان 40 نفر از زنان متأهل بودند كه به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار سنجش مصاحبۀ ساختارمند بود كه بر اساس مشاهدات و مطالعات محققان تنظيم گرديد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل محتواي كيفي و آمار توصيفي استفاده شد. نتايج توصيفي نشان مي‌دهد كه اكثريت شركت‌كنندگان تحصيلات زير ديپلم دارند و ميانگين سني آنها 37 سال است. تقريباً 33 درصد از شركت‌كنندگان بي‌سرپرست و 33 درصد كارمند و بيش از نيمي از زنان خانه‌دارند. نتايج نشان مي‌دهد كه نياز به كتابخانۀ عمومي، باشگاه ورزشي ويژۀ بانوان و سينما ازجمله مهم‌ترين نيازهاي زنان محسوب مي‌شود. گذراندن اوقات فراغت در جامعۀ مورد بررسي از وضعيت مطلوبي برخوردار نبوده و اكثريت زنان از شرايط موجود ناراضي بودند. زنان بيشتر به حضور در كلاس‌هاي قرآن، تماشاي تلويزيون و ماهواره و جلسات گروهي بي‌هدف مي‌پرداختند و بخشي از اوقات را هم به ديد و بازديد اقوام مي‌رفتند. بر اساس نتايج مي‌توان استنباط كرد كه تعصبات قومي، هزينه‌هاي بالا در مراكز خصوصي، ناامني در مراكز فرهنگي و كمبود امكانات فرهنگي مثل سينما، پارك و ورزشگاه ازجمله موانع دسترسي زنان به امكانات فرهنگي در شهرستان زابل است؛ بنابراين بهبود و ارتقاي شرايط براي اوقات فراغت زنان همواره دستخوش عوامل محسوس و نامحسوس انكارناپذير است و در نتيجه نيازمند اختصاص درآمد و امكانات فرهنگي خاص خود است.