مروري بر اثربخشي آزولا و تأثير آن در مسائل زيست محيطي

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي مربوط به حفظ محيط زيست، ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن راهﺣﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮﻫﺎي زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺳﺮﺧﺲ آﺑﯽ آزوﻻ (Azolla sp.) دارﻧﺪ، در اﯾﻦ مطالعه ﮐﻮﺷﺶ ﺷﺪ ﺗﺎ از اﯾﻦ گياه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎده اوﻟﯿﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺑﺎ ارزش زﯾﺴﺘﯽ معرفي ﺷﻮد ﺗﺎ ﺿﻤﻦ ﻣﺼﺮف ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ ﻣﻨﺒﻊ، ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺮاﮐﻨﺪﮔﯽ اﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﮔﺮدد. رﻳﺸﻪﻫﺎي ﻏﻮﻃﻪور اين گياه ﻣﻨﺒﻌﻲ براي ذخيره سازي آلودگي هاي مختلف مي باشد. امروزه با شناخت اين توانايي استفاده هاي متعددي از آن مانند جذب و برداشت فنول از فاضلاب ها، جذب فلزات سنگين از سيستم هيدروپونيك، استفاده به عنوان بيومانيتورينگ فلزات سنگين از فاضلاب هاي صنايع نفت و پتروشيمي و ارتقاي سطح كشاورزي پايدار مي گردد. رشد سريع آزولا و قابليت آن در تثبيت نيتروژن باعث جلب توجه بسياري از محققان به اين گياه براي استفاده از آن به عنوان كود زيستي، منبع نيتروژن و پتاسيم، غذاي دام و طيور، عامل كنترل علف هاي هرز آب زي، جذب عناصر سنگين و بهبود كيفيت آب گرديده است. اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪان ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﯾﮑﯽ از پتانسيلﻫﺎي اﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﺑﺎﺷﺪ. جمع آوري آزولا از سطح شاليزارها، تالاب ها و ديگر منابع آبي به عنوان منبع غذايي براي انسان و دام يا توليد كود زيستي مورد توجه مي باشد. چربي مناسب اين گياه همراه با رشد سريع، امكان توليد انبوه اين گياه بدون نياز به عمليات كاشت و امكان نگهداري آن با روش هاى ساده بر اساس يافته هاي تحقيقات متعدد نشان داد كه مي توان آزولا را با برنامه ريزي صحيح از يك تهديد به فرصتي مناسب تبديل نمود.