مروري بر اثربخشي سنبل آبي (Eichhornia crassipes) و تأثير آن در مسائل زيست محيطي

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي مربوط به حفظ محيط زيست، ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن راهﺣﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﺑـﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮﻫﺎي زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب سنبل آبي (Eichhornia crassipes) دارﻧﺪ، در اﯾﻦ مطالعه ﮐﻮﺷﺶ ﺷﺪ ﺗﺎ از اﯾﻦ گياه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎده اوﻟﯿﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺑﺎ ارزش زﯾﺴﺘﯽ معرفي ﺷﻮد ﺗﺎ ﺿﻤﻦ ﻣﺼﺮف ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻦ ﻣﻨﺒﻊ، ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺮاﮐﻨﺪﮔﯽ اﯾﻦ ﮔﯿﺎه ﮔﺮدد. رﻳﺸﻪﻫﺎي ﻏﻮﻃﻪور اين گياه ﻣﻨﺒﻌﻲ براي ذخيره سازي آلودگي هاي مختلف مي باشد. سنبل آبي به دليل سازگاري به طيف گسترده اي از عوامل زيست محيطي شامل اسيديته، هدايت الكتريكي و درجه حرارت مي تواند به طور موفقيت آميزي در سيستم هاي تصفيه فاضلاب جهت بهبود كيفيت آب از طريق كاهش سطوح عناصر آلي و معدني، مورد استفاده قرار گيرد. همچنين اين گياه سطوح فلزات سنگين در آب اسيدي با علائم ضعيف سميت را كاهش مي دهد و به دليل سرعت رشد بالا و سيستم ريشه اي گسترده براي مطالعات هيدروپونيك مطلوب مي باشد. طي بررسي كارايي اين گياه در پالايش محيط بيان شده است كه از منظر گياه پالايي، سنبل آبي گونه گياهي اميدبخش در اصلاح طبيعي مجموعه هاي آبي و فاضلاب هاي آلوده به سطوح پايين فلزات سنگيني همچون روي، كروم، مس، كادميوم، سرب، نقره و نيكل مي باشد. نتايج يافته هاي تحقيقات متعدد نشان مي دهد كه مي توان سنبل آبي را با برنامه ريزي صحيح از يك تهديد به فرصتي مناسب تبديل نمود.