جهاني شدن، محيط زيست و منابع طبيعي

يكي از پديده‌هاي مهم عصر حاضر كه همچون موجي توفنده، روابط و مناسبات كشورها و دولتها را دگرگون ساخته و با سرعت، پيوندهاي پيچيده‌اي بين فرهنگ‌ها و جوامع بشري ايجاد نموده است، پديده جهاني شدن است. اين رويداد، تنها به امور اعتباري بين كشورهاي و توسعه تجارت ختم نمي‌شود بلكه ساختار تازه‌اي از جامعه شبكه‌اي ايجاد كرده و بدين طريق، تمامي مسائل اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي و محيطي را بصورت يكپارچه در جغرافياي هم بسته كره زمين مورد تأثير قرار خواهد داد. مهمترين اثرات جهاني شدن، تأثيري است كه اين پديده بر محيط زيست و منابع طبيعي كره زمين بر جا مي‌گذارد. اين رويداد در عرصه محيط زيست و منابع طبيعي مي‌تواند به دو صورت مثبت و منفي عمل نمايد. جهاني شدن اطلاعات باعث آن خواهد شد كه شمار افرادي كه وارد شبكه‌هاي جهاني كامپيوتر مي‌شوند، روز به روز افزايش يافته، شبكه‌هايي كه افكار، اطلاعات و تصاوير را بطور آني در سرتاسر جهان به گردش در مي‌آورند، افزايش و بدين طريق بر ادراك و آگاهي انسانها در اقصي نقاط جهان افزوده و با بيدار نمودن وجدان‌هاي خفته و احساس مسئوليت در آنها، باعث تحريك و تشويق آنها در مشاركت جهاني محيط زيست شوند. از طرف ديگر، جهاني شدن خصوصاً در عرصه اقتصاد با ترويج داروينيسم باعث گسترش رقابت به ضرر كشورهاي فقير شده، فقر و تضاد ميان كشورها را گسترش خواهد داد. بر اين اساس تا زماني كه فقر، بي‌خانماني، بي‌عدالتي، ناامني، شكاف طبقاتي و فاصله ميان كشورهاي ثروتمند و فقير، زياد باشد و انسان دست از خودخواهي و حرص و آز بر ندارد، جهاني شدن نه تنها منجر به بهبود محيط زيست كه به نابودي بيشتر آن و انقراض نسل بشر خواهد انجاميد. در هر حال چه بخواهيم و چه نخواهيم، جهاني شدن، ثروت مي‌آفريند و در همان حال فقر بدنبال مي‌آ‌ورد. حرص و آز و نوآوري و اميد بر مي‌انگيزد، مرارتها و سختي‌هايي هم دارد و نااميدي نيز در كام زندگي مي‌ريزد. خوب يا بد، اين دنيايي تازه است كه ما بايستي تجربه كنيم.