بررسي سيستماتيك اثرات ضرايب انرژي سطحي برروي رفتارايزوتوپي سدهاي همجوشي

در اين مطالعه تلاش خواهيم كرد تا با بهره گيري از چارچوب مدل پتانسيل مجاورت، براي نخستين بار، به بررسي نقش اثرات كشش سطحي برروي رفتار ايزوتوپي ارتفاع و محل سدهاي همجوشي 207 سيستم ايزوتوپي مختلف با خاصيت فزوني نوترون (574/1≥N/Z ≥1) بپردازيم. براي دستيابي به اين هدف، پتانسيل هاي برهم كنشي را با لحاظ كردن شش مجموعه از ضرايب (γ0,ks) در نسخه ي اصلي پتانسيل مجاورت محاسبه كرده و روابط پارامترسازي شده اي را براي ارتفاع ها و محل هاي سد همجوشي ارائه داده ايم كه علاوه بر نسبت N/Z مستقيما به ضريب انرژي سطحي γ نيز وابسته اند. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه حساسيت رفتار ايزوتوپي محل و ارتفاع سد هاي همجوشي با افزايش اثرات كشش سطحي به ترتيب افزايش و كاهش مي يابند.