ارزيابي اثرات تنش خشكي بر كميت و كيفيت عملكرد چاودار در مقايسه با جو و ترتيتيكاله

اين تحقيق با هدف ارزيابي ژنوتيپ هاي چاودار تحت شرايط تنش خشكي و مقايسه آن با ساير گياهان علوفه اي انجام گرفت. به اين منظور، 12 ژنوتيپ مختلف شامل 9 ژنوتيپ چاودار از كلكسيون بانك ژن گياهي ملي ايران، يك رقم چاودار (دانكو)، يك رقم جو(والفجر) و يك رقم ترتيكاله(صناباد) در دو شرايط نرمال و تنش خشكي در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار، مورد ارزيابي قرار گرفتند. آبياري در آزمايش تنش خشكي تنها در دو مرحله، شامل كاشت و استقرار گياه انجام شد و پس از آن تا پايان دوره رشد قطع گرديد. صفات مربوط به كميت و كيفيت عملكرد دانه و علوفه در ژنوتيپ ها يادداشت برداري شد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه اغلب صفات مورد ارزيابي به طور معني‌داري در شرايط تنش نسبت به شرايط نرمال كاهش يافت. درحالي كه صفات قابليت هضم ماده خشك و قندهاي محلول در گياه، در اين شرايط، افزايش نشان داد. بررسي شاخص‌هاي تحمل و حساسيت به تنش براساس عملكرد علوفه سبز نشان داد كه ژنوتيپ‌هاي 7 و 8 عملكرد بهتري داشتند. بررسي شاخص‌هاي تحمل و حساسيت به تنش براساس عملكرد دانه، ژنوتيپ 9 و 4 چاودار را بهترين ژنوتيپ‌ها و ژنوتيپ 5 چاودار و رقم چاودار (دانكو) را كم پتانسيل ترين ژنوتيپ‌ ها معرفي كرد.