بررسي تأثير كم آبياري و آبياري با پساب بر مقدار زيست توده، عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت در منطقه پاكدشت

به منظور بررسي تأثيرات كم آبياري و كاربرد پساب حاصل از تصفيه شهري، جنوب تهران بر عملكرد، اجزاي عملكردذرت دانه‌اي رقم سينگل كراس -704 پژوهشي در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با شش تيمار و سه تكرار، در سال 1396 در مزرعه تحقيقاتي پرديس ابوريحان-دانشگاه تهران واقع در شهرستان پاكدشت اجرا گرديد. تيمارهاي تحقيق شامل كم آبياري در سه سطح (آبياري 100 درصد نياز گياه بعنوان شاهد و75 و55 درصد نياز آبي بعنوان كم آبياري) و كاربرد دو نوع آب آبياري شامل آب چاه مزرعه و پساب تصفيه شده شهري جنوب تهران بودند. نتايج اين تحقيق نشان داد كه آبياري با پساب در مقايسه با آب چاه تاثير مثبتي بر توليد زيست توده و عملكرد دانه داشته است. بيشترين عملكرد زيست تودهگياهي برابر 972/2كيلوگرم در مترمربع براي تيمار آبياري كامل با پساب بدون اختلاف معني‌دار با تيمار آبياري 75درصد با پساب و كمترين آن برابر 295/1كيلوگرم در مترمربع براي تيمارآبياري 55درصد با پساب ميباشد. بيشترين عملكرد دانه 596/1 كيلوگرم در مترمربع براي تيمارآبياري كامل با پساب و كمترين آن 18/721گرم درمترمربع براي تيمار آبياري 55درصد با پساب ميباشد. پيشنهاد ميگردد مناسب‌ترين روش اعمال كم آبياري، تيمار 75درصد آبياري با پساب ‌باشد.