ارزيابي صفات ريشه‌اي ژنوتيپ‏هاي هوازي، آپلند و غرقابي برنج (Oryza sativa L.)

با توجه به مصرف بالاي آب در زراعت برنج غرقابي، افزايش هزينه‏هاي توليد و بالا بودن تصعيد گاز متان از شاليزارهاي غرقاب، كشت برنج به صورت هوازي به‏عنوان يك سيستم جايگزين توليد برنج مورد توجه قرار گرفته است. به منظور ارزيابي ژنوتيپ‏هاي هوازي، آپلند و غرقابي برنج از نظر صفات ريشه‏اي، آزمايشي در قالب طرح كاملا تصادفي با 15 ژنوتيپ در سه تكرار، در بهار سال 1394 در دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه گيلان انجام شد. نتايج نشان داد كه اثر ژنوتيپ بر كليه صفات معني‌دار بود. برآيند نتايج نشان‏دهنده برتري نسبي رقم هوازي VANDANA و لاين‌ هوازي AR10 از نظر صفات وزن‏خشك ريشه، طول ريشه و سطح ريشه و لاين AR7 از نظر صفات حجم ريشه و چگالي سطح ريشه و لاين UR2 از نظر صفت ظرافت ريشه بود. ارقام محلي غريب و طارم‏محلي به ترتيب از نظر قطر ريشه و طول كلي ريشه نسبت به ساير ارقام و لاين‌ها برتري داشتند. در آزمايش حاضر تنوع ژنوتيپ‏ها، برتري قابل‏توجه برخي ارقام و عدم اختلاف ارقام محلي با ارقام هوازي و آپلند در برخي از صفات نظير قطر ريشه و طول كلي ريشه قابل توجه بود.