شماره ركورد كنفرانس :
4678
عنوان مقاله :
تأثير قارچ Trichoderma longibrachiatum و محلول‌پاشي كيتوزان بر تخصيص ماده خشك ريشه و اندام هوايي ريحان (Ocimum basilicum L.) تحت تنش خشكي
پديدآورندگان :
ميري مهتاب mirimahtab24@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد، گروه زراعت، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , پيردشتي همت‌اله دانشيار گروه زراعت، پژوهشكده ژنتيك و زيستفناوري كشاورزي طبرستان، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , عباسيان ارسطو مربي گروه زراعت، پژوهشكده ژنتيك و زيستفناوري كشاورزي طبرستان، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري
كليدواژه :
خشكي , ريحان , قارچ , كيتوزان
عنوان كنفرانس :
سومين كنگره بين المللي و پانزدهمين كنگره ملي علوم زراعت و اصلاح نباتات ايران
چكيده فارسي :
به منظور بررسي تاثير قارچ Trichoderma longibrachiatum و محلول‌پاشي كيتوزان بر چگونگي تخصيص ماده خشك ريشه و اندام هوايي ريحان تحت تنش خشكي، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل تنش خشكي در سه سطح (دور آبياري دو، سه و چهار روز) به عنوان عامل اصلي و كيتوزان در سه سطح (0، 2/0 و 4/0 گرم در ليتر) و قارچ T. longibrachiatum در دو سطح (شاهد و پيش‌تيمار با قارچ تريكودرما) به صورت فاكتوريل در كرت‌هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج بدست آمده نشان داد، بكارگيري قارچ longibrachiatum T. در آبياري سه و چهار روزه به ترتيب در سطح صفر و صفر و 2/0 كيتوزان، وزن خشك ريشه در گياه ريحان را به ترتيب حدود دو برابر، 57 درصد و حدود دو برابر بهبود بخشيد. با اين وجود، برهم‌‌كنش قارچ و كيتوزان از نظر تخصيص ماده‌ي خشك به ريشه و اندام هوايي در سطوح مختلف آبياري متفاوت بود. بهترين نتيجه با بكارگيري قارچ در آبياري چهار روز و با كاربرد 2/0 گرم در ليتر كيتوزان بدست آمد. در اين شرايط وزن خشك ريشه حدود دو برابر نسبت به شاهد بيشتر شد.
