بررسي شاخص هاي تحمل به خشكي ارقام سورگوم دانه اي در كشت تابستانه

به منظور بررسي شاخص هاي تحمل به خشكي ارقام سورگوم دانه اي در كشت تابستانه پس از برداشت محصولات پائيزه، آزمايشي دو ساله بصورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در تابستان سال هاي 96-1395 به اجرا درآمد. آبياري در سه سطح شامل، آبياري پس از 90 (شاهد)، 120 (تنش ملايم) و 150 (تنش شديد) ميلي متر تبخير تجمعي از تشتك تبخير كلاس الف سطوح فاكتور اصلي و چهار رقم و لاين سورگوم دانه اي پيام، كيميا، سپيده و KGS23 سطوح فاكتور فرعي را تشكيل دادند. نتايج نشان داد كه رقم سپيده از نظر شاخص هاي MP، GMP، STI، K1STI و K2STI برترين بود و كمترين اين شاخص ها متعلق به رقم كيميا بود. همبستگي ميان عملكرد دانه در رژيم آبياري 120 ميلي متر با شاخص‌هاي MP، GMP، STI، K1STI و K2STI مثبت و معني‌دار بود، و در رژيم آبياري 150 ميليمتر با شاخص MP، GMP، STI و K2STI مثبت و معني‌دار بود و به عنوان بهترين شاخص ها براي ارزيابي تحمل به خشكي ارقام سورگوم دانه اي قابل توصيه‌اند.