بررسي پاسخ برخي صفات فيزيولوژيك و بيوشيميايي سويا به كاربرد اسيد آمينه و حذف برگ

اين آزمايش به منظور بررسي پاسخ برخي صفات فيزيولوژيك و بيوشيميايي سويا به كاربرد اسيد آمينه و حذف برگ طي دو سال زراعي95 و 96 انجام گرديد. دو آزمايش فاكتوريل جداگانه در دو شرايط مصرف آمينواسيد و عدم مصرف آن انجام شد. در هر آزمايش، عامل اول شامل شدت حذف برگ سويا در سه سطح (0، 50 و 100 درصد) و عامل دوم شامل زمان حذف برگ در پنج سطح (V1، V3، V5، V7، R1) بود كه در مجموع 15 تيمار و 4 تكرار در هر آزمايش بودند. رقم مورد بررسي رقم كتول بود. در شرايط مصرف آمينواسيد، محلول پاشي با دز توصيه شده 1 كيلوگرم در هزار ليتر آب (250 گرم در هكتار) در مراحلV5،R1،R3 و R5 انجام شد. براساس نتايج به دست آمده، در شرايط كاربرد اسيد آمينه بالاترين درصد روغن (8/22درصد) از تيمار 50 درصد حذف برگ در مراحل V1 و R1 بدست آمد و در شرايط عدم مصرف اسيد آمينه بالاترين ميزان روغن (5/22 درصد) از تيمار 50 درصد حذف برگ در مرحله R1 و 100 درصد حذف در مرحله V1 بدست آمد. درصد پروتئين نيز تحت تاثير تيمارهاي آزمايش قرار گرفت و در شرايط مصرف اسيد آمينه بالاترين درصد پروتئين (1/36 درصد) از تيمار 100 درصد حذف برگ در مرحله V7 حاصل شد اين در حالي بود كه در شرايط عدم مصرف اسيد آمينه بالاترين ميزان پروتئين (6/35 درصد) بوسيله تيمار عدم حذف برگ بدست آمد، بررسي روند تجمع ماده خشك نشان داد كه بين مراحل V1 تا R5 روند افزايشي مشاهده گرديد و مصرف اسيد آمينه منجر به افزايش تجمع ماده خشك طي تمام مراحل رشد نسبت به عدم مصرف آن گرديد.