تعيين ارزش زراعي ارقام خارجي چغندرقند تحت شرايط آلودگي ريزومانيا

يكي از مناسبترين روش هاي كنترل بيماري ريزومانيا (ريشه گنايي) كه به عنوان مهم ترين بيماري چغندرقند در ايران و برخي از مناطق جهان شناخته مي شود، استفاده از ارقام مقاوم مي باشد. اين آزمايش در سال زراعي 1395 در مزرعه ايستگاه تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي مياندوآب در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با شش تكرار انجام گرفت. نتايج حاصل از تجزيه واريانس نشان داد كه بين ارقام مورد بررسي براي صفات عملكرد ريشه، عملكرد قند خالص و ناخالص و تعداد بوته (ريشه) اختلاف معني داري در سطح احتمال يك درصد (01/ 0≥p) وجود دارد، در حاليكه اختلاف معني داري بين آن ها بر اساس ساير صفات مورد مطالعه (سديم، پتاسيم، ازت مضره، درصد قند ناخالص و درصد قند خالص) مشاهده نشد. نتايج حاصل از مقايسات ميانگين بر اساس روش دانكن براي صفت عملكرد ريشه (تن در هكتار) با ميانگين كل 73 /68 تن در هكتار نشان داد كه بيشترين عملكرد ريشه مربوط به رقم OKAPI (63 /95 تن در هكتار) و كمترين آن مربوط به رقم شريف (05/ 44 تن در هكتار) بود. بر اساس نتايج بدست آمده در نهايت مي توان با انتخاب ارقام مناسب (با در نظر گرفتن همزمان صفات عملكرد ريشه و درصد و عملكرد قند) و معرفي آن ها به كشاورزان حوزه كارخانجات با آلودگي ريزومانيا، زمينه توليد حداكثري را در چنين مناطقي فراهم آورد.