تعين ارزش زراعي ارقام تجارتي چغندرقند تحت شرايط آلوده به پوسيدگي ريزوكتونيايي

مؤثرترين و ايمن ترين روش كنترل بيماري پوسيدگي ريزوكتونيايي ريشه چغندرقند، به عنوان يكي از عوامل محدود كننده توليد در مناطق عمده چغندرقندكاري، استفاده از ارقام مقاوم مي باشد. بنابراين اين آزمايش در سال زراعي 1395 در قالب طرح بلوك-هاي كامل تصادفي با شش تكرار با هدف تعين ارزش زراعي ارقام تجارتي چغندرقند و سرانجام شناسايي ارقام مقاوم و داراي پتانسيل بالاي عملكرد ريشه و قند انجام گرفت. نتايج حاصل از تجزيه واريانس نشان داد كه بين ارقام مورد بررسي براي صفات عملكرد ريشه، عملكرد قند خالص و ناخالص اختلاف معني داري در سطح احتمال يك درصد (01/ 0≥p) وجود دارد، در حاليكه اختلاف معني داري بين آن ها بر اساس ساير صفات مورد مطالعه (تراكم بوته، سديم، پتاسيم، ازت مضره، درصد قند خالص و ناخالص) مشاهده نشد. بر اساس نتايج حاصل از مقايسات ميانگين، ارقام OKAPI و FD14B2011 با حداكثر عملكرد قند خالص (به ترتيب 54 /11 و 39/ 11 تن در هكتار) و ناخالص (به ترتيب 68/ 14 و 33/ 14 تن در هكتار)، به لحاظ عملكرد ريشه نيز اختلاف معني داري با رقم 5K612 (با بيشترين عملكرد ريشه) نشان ندادند. بنابراين مي توان آن ها را به عنوان ارقام با پتانسيل بالاي عملكرد ريشه و قند جهت معرفي به كشاورزان در مناطق داراي آلودگي ريزوكتونيايي پيشنهاد نمود.