كارايي علف كش نيكوسولفورون + برومايسيد در كنترل علف هاي هرز و عملكرد دانه ذرت (Zea mays L.)، تحت تاثير دز و زمان هاي مختلف كاربرد

انتخاب هوشمندانه زمان كاربرد و دز علف كش در بهينه سازي كنترل شيميايي علف هاي هرز امري ضروري است. اين آزمايش به منظور بررسي تاثير زمان كاربرد علف كش نيكوسولفورون + برومايسيد بر دز مورد نياز براي كنترل مطلوب علف هاي هرز، به صورت طرح كرت هاي خرد شده با 3 تكرار در مزرعه ذرت در كرج اجرا شد. عامل اصلي 4 زمان كاربرد علف كش (2-1، 4-3، 6-5 و 8-7 برگي ذرت) و عامل فرعي دز هاي 25، 50، 75 و100 درصد دز توصيه شده و شاهد بدون كاربرد علف كش بود. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر متقابل زمان كاربرد و دز علف كش بر عملكرد دانه و زيست توده علف هاي هرز در دو هفته بعد از تيمار علف كش و اثر اصلي دز بر زيست توده علف هاي هرز در مرحله بسته شدن تاج پوشه ذرت معني دار بود. با ارزيابي صورت گرفته در دو هفته پس از كاربرد علف كش مشخص شد، كاربرد علف كش در مرحله 2-1 برگي ذرت، علف هاي هرز را به طور كامل كنترل كرد. بيشترين عملكرد دانه مربوط به تيمارهاي كاربرد 75 و 100 درصد دز توصيه شده علف كش بود. كاربرد چنين دزي اثر مطلوبي بر كاهش زيست توده علف هاي هرز در مرحله بسته شدن تاج پوشه ذرت داشت و زيست توده علف هاي هرز را نسبت به شاهد به ترتيب 92 و 95 درصد كاهش داد.