تاثير باكتري‌هاي محرك رشد و قارچ آسپرژيلوس بر عملكرد ذرت دانه‌اي در رامهرمز

به منظور ارزيابي تاثير كاربرد كودهاي زيستي بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت، در تابستان سال 1395 آزمايشي به ‏صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در شهرستان رامهرمز اجرا شد. ‏ كرت‌هاي اصلي در چهار سطح مصرف كود شيميايي (100، 50 و 25 درصد مصرف توصيه شده ‏NPK‏ و عدم مصرف كود ‏شيميايي (مصرف كود دامي)) و كرت‌هاي فرعي در سه سطح (شاهد (عدم تلقيح بذر)؛ تلقيح بذر با مخلوط كودهاي زيستي ‏پتا بارور2 (باكتري سودوموناس ونكوورنسيس و سودوموناس كورينسيس)، فسفاته بارور2 (باكتري پانتوآ آگلومرانس و ‏سودوموناس پوتيدا) و ازتو بارور (باكتري ازتوباكتر)؛ تلقيح بذر با مخلوط كودهاي زيستي پتا بارور2، فسفاته بارور2، ازتو ‏بارور و قارچ آسپرژيلوس) بود. ‏ نتايج نشان داد كه با تلقيح بذر با باكتري‌هاي محرك رشد (ازتوباكتر و پانتوآ آگلومرانس) و حل كننده فسفات و پتاسيم ‏‏(سودوموناس پوتيدا، سودوموناس ونكوورنسيس و سودوموناس كورينسيس) و تلقيح بذر با باكتري‌هاي مذكور و قارچ ‏آسپرژيلوس، به طور متوسط، ميزان عملكرد بلال 65/9 درصد و عملكرد دانه 65/13 درصد نسبت به شاهد افزايش يافت و ‏تمامي اجزاي عملكرد از كاربرد كود زيستي متاثر شدند. اگر چه با كاهش مصرف كودهاي شيميايي عملكرد و اجزاي ‏عملكرد كاهش يافت، ولي با مصرف كود زيستي از شدت كاهش عملكرد كاسته شد. عملكرد دانه تيمار 50 درصد مصرف ‏توصيه شده ‏