طراحي و ساخت سازه چندژني تغييردهنده معماري ساختار ريشه حاوي ژن‌هاي OsExpa8، OsNac5 وDro1به منظور ايجاد تحمل به خشكيدر گياهان

اصلاح ساختار ريشه مي‌تواند با بهبود رشد،استقرار در خاك،جذب آب و مواد مغذي و بيوسنتز اسيدهاي آمينه، هورمون‌ها و غيره به افزايش عملكرد دانه و كيفيت مطلوب بذر منجر شوند و با استفاده كارآمد از مواد مغذي، مقاومت به ورسو تحمل به خشكي،مرتبط است. با در نظر گرفتن بحران كم آبي در كشور، توليد گياهان متحمل در برابر خشكي حائز اهميت خواهد بود. در اين پژوهش بهبود صفات ريشه از طريق ساخت سازه تركيبي از ژن‌هاي كانديد تغييردهنده معماري ساختار ريشه با منشا گياهي مدنظر قرار گرفت. ژن¬هاي OsExpa8، OsNac5و Dro1برگرفته از ارقام وحشي برنجطي مراحلي تحت پيشبر مختص ريشه و پيشبر دائمي بر اساس ماهيت ژن كانديد همسانه‌سازي و در ناحيه T-DNA ناقل دوگانه اگروباكتريومي قرار داده شدند. صحت ساخت سازه چند ژني حاصل با استفاده از هضم آنزيمي و واكنش زنجيره‌اي پليمراز مورد تاييد قرار گرفت.انتظار بر اين است بيان ژنDro1باعث تغيير زاويه رشد ريشه و توليد ريشه عميق شده و با بيان ژنOsNac5تحتپيشبرريشه، بتوانتعداد و قطر ريشه برنج را افزايش داد و سبب افزايش محصول تحت شرايط نرمال و تنش شد. همچنين ژن OsExpa8كانديدي براي افزايش طول ريشه، ريشه‌هاي جانبي و تارهاي كشنده است. سازه حاصل به آگروباكتريوم سويه EHA105 تراريزش و تاييد شد. سازه چند ژني حاصل را مي‌توان با هدف تغيير ساختار ريشه و تحمل به خشكي براي انتقال ژن به گياهان مورد استفاده قرار داد.در حال حاضر انتقال به جنين‌هاي نارس برنج در حال انجام است. اميد است توليد برنج تراريخته با تغيير ساختار ريشه بتواند تحمل به خشكي را در محصولات مهم زراعي افزايش و سبب كاهش مصرف آب در كشت محصولات به ويژه برنج شود.