امكان سنجي مديريت گل جاليز مصري (Orobanche aegyptiaca) در ارقام گوجه فرنگي (Lycopersicon esculentum L.) با استفاده از قارچ مايكوريزا آربوسكولار

انگل هاي گل دار يكي از مشكلات مهم كشاورزي در اغلب نقاط جهان به شمار مي روند. به منظور بررسي اثر قارچ مايكوريزا آربوسكولار در مديريت علف هرز انگل گل جاليز مصري (aegyptiaca Orobanche) در گياه گوجه فرنگي (Lycopersicon esculentum L.)، اين آزمايش در قالب طرح آماري كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام شد كه كاربرد قارچ مايكوريزا G. mosseae در دو سطح (تلقيح و عدم تلقيح قارچ (شاهد)) در بهبود تحمل سه رقم كانديد كال¬جي¬ان، موبيل و سوپرست در حضور و عدم حضور گل جاليز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در هر دو شرايط عدم حضور و حضور گل جاليز، هم در گياهان تلقيح شده با قارچ AM و هم شاهد (عدم تلقيح با AM) وزن خشك اندام¬هاي هوايي و ريشه بين ارقام مختلف گوجه فرنگي اختلاف معني¬¬داري داشت. پاسخ اين ارقام به تيمار قارچ G. mosseae در شرايط حضور و عدم حضور گل جاليز يكسان نبود. تيمار مايكوريزا در رقم كال¬جي¬ان به صورت معني داري نسبت به شاهد، وزن خشك اندام¬هاي هوايي (5/1 برابر) و ريشه (28/2 برابر) را افزايش و وزن خشك گل جاليز را كاهش داد. از سوي ديگر در اين رقم تلقيح G. mosseae، ميزان اسيميلاسيون CO2 را به ميزان 02/2 برابر افزايش داد. بر اساس نتايج اين آزمايش كاربرد قارچ مايكوريز آربوسكولار مي تواند به عنوان رهيافتي مؤثر در مديريت گل جاليز و كاهش اثرات منفي آن در گوجه فرنگي باشد.