بررسي آثار پديده تغيير اقليم بر توليدات كشاورزي در حوزه آبخيز تجن

گرمايش جهاني و پيامدهاي ناشي از آن بسياري از متغييرهاي اقليمي موثر در رشد و نمو گياهان زراعي را تحت تاثير قرار مي دهد و پاسخ گياهان به اين امر تابع شدت و الگوي تغييرات مي باشد. در تحقيق حاضر از داده هاي مدل گردش عمومي CSIRO-Mk3.6.0 تحت دو سناريوي RCP2.6 و RCP 8.5 براي پيش بيني پارامترهاي اقليمي حوزه آبخيز تجن واقع در استان مازندران، دردوره زماني 2010- 2040 بررسي شده است. نتايج نشان داد دماي بيشينه و كمينه در تمام ماه ها و تحت هر دو سناريو در دوره مورد مطالعه افزايش يافته است. كمترين افزايش دما براي سال هدف تحت سناريوي RCP2.6مربوط به ماه ژوئن و به مقدار 64/0 درجه سلسيوس و بيشترين مقدار به ميزان 3/3 درجه سلسيوس مربوط به ماه نوامبر، تحت سناريوي RCP 8.5پيش بيني شده است اين افزايش دما باعث طولاني شدن فصل رشد به دليل افزايش تعداد روزهاي بدون يخبندان و نيز افزايش تبخير و تعرق بالقوه سالانه خواهد شد. بنابراين بررسي دقيق نياز محصولات كشاورزي منطقه در سال هاي آينده با توجه به شرايط كشت و تخمين نيازها با محاسبات تغيير الگوي كشت ضروري مي باشد و اميد است كه نتايج حاصل از اين تحقيق و تحقيقات مشابه ديگر زنگ خطري براي مسئولين و متوليان امر باشد و با اتخاذ سياستهاي مديريتي همراه شود.