شناسايي برخي مكان هاي ژني كنترل كننده صفات مرتبط با تحمل به شوري در يك جمعيت دابل‌هاپلوئيد گندم نان

به‌ منظور مكان‌يابي ژن‌هاي مرتبط با تحمل به شوري در گندم نان، يك جمعيت شامل 99 لاين هاپلوئيد مضاعف و والدين آن‌ها در دو محيط بدون تنش و تنش شوري (150 ميليمولارNaCl ) درشرايط گلخانه براي ويژگي‌هاي مورفولوژي و عملكردي مورد ارزيابي قرار گرفتند. همچنين لاين‌هاي اين جمعيت براي 100 جفت نشانگر ريزماهواره (SSR) و 21 جفت پرايمر تكثير ناحيه هدف چندشكل (TRAP) كه در والدين چندشكلي نشان دادند، مورد آزمون قرار گرفتند. بررسي‌ فنوتيپي صفات در مراحل گياهچه و رسيدگي در دو محيط، بيانگر تنوع ژنتيكي معني‌دار و بروز تفكيك متجاوز در جمعيت مورد بررسي براي كليه صفات بود. تجزيه QTL به روش فاصله‌اي مركب در محيط بدون تنش QTLهايي براي وزن خشك بوته روي كروموزوم 2D، وزن ساقه اصلي روي 2B و 4A، وزن سنبله روي 7A، تعداد دانه در سنبله روي 5A، تراكم سنبله روي 2Aو 5A، عملكرد بيولوژيك بوته روي 2B و 4Aو شاخص برداشت روي1D شناسايي شد. در محيط تنش براي وزن خشك بوته روي كروموزومهاي 2Dو 5A، وزن تر بوته روي 7D، وزن ساقه اصلي روي 4A ، وزن سنبله روي 2B و براي صفات تعداد دانه در سنبله، عملكرد دانه بوته و شاخص برداشت روي كروموزوم5A جايگاههايي مشخص شد. مكان‌هاي ژني مذكور بين 5/7 تا 3/28 درصد از تنوع فنوتيپي صفات در هر يك از محيط ها را پوشش دادند. اين اطلاعات مي‌تواند در توليد ارقام متحمل به شوري مفيد باشد.