واكنش‌هاي رشدي و فيزيولوژيكي گياهچه‌هاي گندم به پرايمينگ بذر با تيامين و پيريدوكسين در شرايط تنش خشكي

گندم يكي از مهم ترين گياهان زراعي است كه در دنيا و بويژه مناطق خشك و نيمه خشك كشت مي شود. بسياري از تنش-هاي محيطي از جمله خشكي رشد گندم را در طي دوره شد تحت تأثير قرار مي دهند. خشكي در مقايسه با ساير تنش هاي محيطي تاثير مخرب بيشتري بر رشد و توليد آن دارد. به منظور ارزيابي اثرات برخي ويتامين ها بر پاسخ هاي رشدي و فيزيولوژيكي گندم در شرايط تنش خشكي، آزمايش گلداني در گلخانه پژوهشي دانشكده علوم و مهندسي كشاورزي دانشگاه تهران انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب بلوك هاي كامل تصادفي و در 3 تكرار طراحي شد. خشكي به عنوان فاكتور اول و در 2 سطح ( آبياري در 40 درصد ظرفيت زراعي و آبياري در 80 درصد ظرفيت زراعي) و پرايم بذور با ويتامين ها در 4 سطح (پرايم با آب مقطر، پرايم با تيامين، پرايم با پيريدوكسين و پرايم با تركيب تيامين و پيريدوكسين) به عنوان فاكتور دوم لحاظ شد. بر اساس نتايج مقايسات ميانگين، خشكي اثر سوء بر وزن تر و خشك گياهچه، شاخص پايداري غشا، سطح برگ، ارتفاع بوته، سبزينگي و محتواي نسبي آب برگ داشت. پرايم بذور با تيامين و پيريدوكسين اثرات مخرب تنش را كاهش داد. ويتامين ها اثر معني داري بر سبزينگي و محتواي آب نسبي برگ در شرايط تنش خشكي نداشتند.