تاثير قطع آبياري و محلول پاشي برخي ريز مغذي ها بر عملكرد كلزا

تاثير تنش خشكي ناشي از قطع آبياري و محلول پاشي با ريز مغذي هاي روي، بُر و منگنز بصورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار بر روي گياه كلزا در مركز تحقيقات كشاورزي صفي آباد مورد بررسي قرار گرفت. عامل اصلي در سه سطح شامل آبياري مطلوب (عدم قطع آبياري)، قطع آبياري در مرحله گلدهي و قطع آبياري در مرحله خورجين‏دهي بود. عامل فرعي نيز شامل محلول پاشي ريز مغذي در 10 سطح (روي با غلظت 2، 4 و 6 در هزار، منگنز با غلظت 2، 4 و 6 در هزار، بر با غلظت 2، 4 و 6 در هزار و شاهد بصورت محلول پاشي با آب مقطر) بود. قطع آبياري در مراحل گلدهي و خورجين دهي، تعداد خورجين در بوته را به ترتيب به ميزان 38 و 6 درصد كاهش داد. حداكثر عملكرد دانه (6/4055 كيلوگرم در هكتار) به شرايط آبياري مطلوب و محلول پاشي بُر با غلظت 4 در هزار اختصاص يافت. با توجه به نتايج حاصل از اين آزمايش در صورت كاهش شدت تنش خشكي (قطع آبياري در مرحله خورجين دهي) و محلول پاشي ريز مغذي هاي روي (6 در هزار)، منگنز و بُر (4 در هزار) مي توان اثر تنش خشكي را تا حدودي كاهش داد، بطوري كه عملكرد دانه اين تيمار با شاهد (عدم قطع آبياري) تفاوت معني داري نداشته باشد.