تاثير محيط و گياه مادر بر خصوصيات جوانه زني بذر چغندرقند و انتخاب ژنوتيپ برتر با استفاده از شاخص ژنوتيپ ايده ال

شرايط رشد بذر بر روي گياه مادر و ژنوتيپ بر صفت هاي كيفي بذر چغندرقند موثر است. در اين تحقيق از سينگل كراس هاي كه از تلاقي ده پايه مادري نرعقيم و يك پايه پدري در شهرستان‌هاي اردبيل، فيروزكوه و كرج در قالب طرح بلوك‌‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در سال‌ 1393 تهيه شدند، استفاده شد. نتايج تجزيه واريانس مركب نشان داد اثر محيط و ژنوتيپ بر صفت هاي جوانه زني معني دار است. با افزايش جرم هزار بذر، درصد جوانه زني كاهش و ميانگين زمان جوانه زني، افزايش يافت. سرعت -جوانه زني بذر سينگل كراس ها تحت برهمكنش ژنوتيپ و محيط توليد بذر بود. از آنجايي كه ممكن است هر ژنوتيپي از نظر يكي از صفات به عنوان ژنوتيپ برتر باشد، در نهايت با افزايش تعداد صفت ها ممكن است انتخاب ژنوتيپ مناسب براي محقق دشوار شود. بنابراين از شاخص انتخاب ژنوتيپ ايده آل با چهار صفت جوانه زني، به منظور شناسايي سينگل كراس هاي برتر استفاده شد. سينگل كراس هاي MS SB17 * OT 231 و MS 419 * OT 231 كمترين انحراف از پارامترهاي ايده آل مثبت و بيشترين انحراف را از پارامتر هاي ايده آل منفي را نسبت به سينگل كراس هاي ديگر داشتند. سينگل كراس هاي مذكور به عنوان سينگل كراس برتر در صفات جوانه زني و سينگل كراس هاي MS 436 * OT 231 و MS 261 * OT 231 با مقدار شاخص انتخاب ايده آل نزديك به صفر به عنوان ژنوتيپ بي كيفيت در جوانه زني شناخته شدند.