تأثيرتنش شوري بر صفات مورفولوژيك و رنگدانه ها در ذرت هيبريد سينگل كراس704

ذرت يكي از محصولات راهبردي بوده و بعد از گندم و برنج سومين غله مهم جهان محسوب مي شود. در بسياري از مناطق جهان شوري يك مشكل اساسي و عامل محدود كننده رشد، كيفيت و عملكرد گياهان زراعي است كه گياه ذرت نيز از اين قاعده مستثني نيست. بدين منظور براي تعيين ميزان تأثير تنش شوري بر گياه ذرت هيبريد SC704 آزمايشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار با اعمال تنش 200 ميلي مولار نمك كلريد سديم به همراه شاهد در گلخانه دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز در دي ماه سال 95 انجام شد. صفات طول ريشه، ارتفاع بوته، وزن تر بخش هوايي و ريشه، وزن خشك بخش هوايي و ريشه، حجم ريشه، رطوبت نسبي آب، نشت يوني، كلروفيل a و b، آنتوسيانين، كاروتنوئيد و شاخص كلروفيل (SPAD) اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه ذرت هيبريدSC704 از نظر ارتفاع بوته، وزن خشك بخش هوايي و ريشه، حجم ريشه، رطوبت نسبي آب، نشت يوني، سطح برگ و شاخص كلروفيل به طور معني دار تحت تنش شوري قرار گرفته است(P 0.05) و تنش بر صفات طول ريشه، وزن تر بخش هوايي و ريشه، كلروفيل a وb، آنتوسيانين، كاروتنوئيد اثر معني دار نداشت. با توجه به ميانگين تنش باعث كاهش ارزش صفات ارتفاع بوته، وزن خشك بخش هوايي و ريشه، حجم ريشه، رطوبت نسبي آب و سطح برگ شده بود و در صفات نشت يوني و شاخص كلروفيل اثر افزاينده داشت. در بين صفات اندازه گيري شده، نشت يوني همبستگي منفي با ميزان وزن خشك ريشه و بخش هوايي در شرايط تنش شوري داشت.