بررسي راههاي توانمندسازي زنان ساكن در مناطق حاشيه نشين در مقابل عدم رعايت حقوق شهروندي و آسيب هاي اجتماعي (مطالعه موردي استان آذربايجان غربي)

امروزه گسترش بي رويه حاشيه نشيني يكي از مشكلات عمده و اساسي در امر مديريت شهري است كه نمي توان نسبت به آن بي تفاوت بود. از آنجا كه حاشيه بر متن تاثير مستقيم دارد، اتفاقات سالهاي اخير نشان داده است، افرادي كه در حاشيه كلانشهرها سكونت دارند و در بيشتر موارد از شهرهاي كوچكتر و حتي كشورهاي همسايه مهاجرت نموده اند، با ورود به كلانشهرها، با معضلاتي مانند بيكاري، مشكلات اجتماعي، فرهنگي و ... روبرو مي گردند. از سوي ديگر، شكل‌گيري ونهادينه شدن يك جامعه دموكراتيك و پايدار مستلزم توجه‌ جدي به حقوق شهروندي مي‌باشد. و بررسي پيشينه تاريخ در مورد شهروندان نشان مي‌دهد كه حقوق شهروندان مورد توجه بسياري از محققان در حوزه‌هاي حقوق، جامعه‌شناسي، علوم سياسي و .... مي‌باشد. شهروندي موقعيتي است كه شامل مجموعه‌اي از حقوق، وظايف و تعهدات است و به برابري،‌ عدالت و استقلال تكيه و تاكيد دارد. حقوق شهروندي از مباحث مهم هر نظام حقوقي است و حقوق بشر كه ناشي از كرامت ذاتي انسان و عام الشمول است. اجراي حقوق بشر مستلزم رعايت حقوق شهروندي است. در مفهوم شهروند عنصر اصلي متعلق فرد به يك جامعه سياسي است و فرد واجد حقوق معين است و شهروند به عنوان گروهي از مردم تعريف مي‌شوند كه مي‌پذيرد داراي حقوق مشتركي هستند و اين حقوقي است خاص شهروندان نه سواي بيگانگان. بنابراين حاشيه نشيني و حقوق شهروندي معضلي است كه چاره جوئي براي حل و تعديل جدي و فوري بخصوص براي زنان بايد در دستور كار مديران و كارشناسان شهري قرار گيرد، زيرا مشكلاتي از اين گونه، متن شهر را نيز تحت تاثير قرار داده و ميزان رشد و پيشرفت آن را تا حد قابل توجهي كاهش مي دهد.