امام رضا (ع) وتوليد، شكوفائي و گسترش علوم

يك اصل اساسي در سيره و منش ائمه اطهار (ع)، توجه آنها به تعليم، گسترش و شكوفائي علوم براي يك هدف متعالي يعني هدايت انسانها بوده است. امام رضا(ع) نيز با تأسي از سيره اجداد طاهرينش به لزوم ارتقاي علمي مسلمين اعتقاد داشت. حضرت معتقد بود كه اگر مسلمين مي خواهند در جهان منشأ‌ اثر باشند، بايستي جنبة علمي خود را ارتقا دهند و اين همان نكته اي است كه امام (ع) در سيره علمي و عملي خويش در خصوص توليد و گسترش علم، دنبال مي كردند. در اين مقاله در صدديم با باز شناسي زواياي فكري و عملي امام رضا(ع)، ادبيات گفتاري و سيره رفتاري آن حضرت را در راستاي توليد، شكوفائي و گسترش علوم، مورد پردازش قرار داده و منتج به نتيجه نمائيم. اين تحقيق با روش تحليلي-توصيفي و با ابزار كتابخانه اي انجام خواهد شد