راهكارهاي انقلاب اسلامي ايران در اجرايي كردن آموزه هاي اجتماعي قرآن

جامعه ايده آل اسلامي، جامعه اي است كه در آن آموزه هاي قرآني قابل اجرا باشد و براي اجراي آن برنامه ريزي و تلاش شود. در جامعه ايران، قبل از تحقق انقلاب اسلامي، اين امر محقق نشد و به جاي آن فساد و ظلم و تسط بيگانه حاكم بود. اما بعد از به وقوع پيوستن انقلاب اسلامي، براي اجرايي كردن آموزه هاي قرآن تلاش هاي فراگيري در تمام ابعاد فردي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي، اقتصادي در جامعه صورت گرفت و موسسات و نهادهايي در همين راستا تأسيس شد. شايد بتوان گفت ميان «انقلاب اسلامي» و «اجرايي شدن آموزه هاي قرآني» ارتباطي دو سويه وجود دارد؛ زيرا همانگونه كه مردم ايران با توجه به شرايط قبل از انقلاب به دليل اسلامي نبودن فضاي جامعه قيام نمودند و با تكيه بر آموزه هاي قرآني، انقلاب را به ثمر رساندند، در ادامه هم پايداري انقلاب اسلامي -چنانچه از عنوان اسلامي آن مشخص است- مستلزم اجرايي نمودن آموزه هاي قرآني در جامعه مي باشد پس بايد مورد بررسي قرار گيرد كه آيا پس از انقلابي كه براي اجراي آموزه هاي قرآن و نزديك شدن به جامعه نبوي، حكومت پيشين خود را از ميان برداشته چه قدر براي رسيدن به اين هدف تلاش كرده و چه اقداماتي انجام داده است از اين رو مقاله حاضر با روشي تحليلي-توصيفي پس از توصيف اجمالي شرايط قبل از انقلاب، جهت آشنائي اذهان با شرايط پيش از انقلاب، به بررسي چگونگي اجرايي شدن آموزه هاي اجتماعي قرآن پس از انقلاب مي پردازد. بررسي هاي انجام شده بيانگر اين است كه انقلاب اسلامي براي از بين بردن فساد، ظلم و بي عدالتي هايي كه متعارض با آموزه هاي قرآن بود به وقوع پيوست و تاكنون تمام تلاش خود را در اين راستا متمركز نموده است و از جمله كارهايي كه در اين زمينه به انجام رسيده است تاسيس موسساتي در جهت اجراي آنها است.