ارزيابي آمايشي و تعيين توان اكولوژيكي حوزه آبخيز سيج

انسان امروزي براي آنكه بتواند جلوي فقر و از بين رفتن سرزمين را بگيرد،بايستي همراه با طبيعت حركت و از سرزمين به اندازه توان با پتانسيل توليدي آن بهره وري نمايد.علاوه بر اينكه نوع استفاده از سرزمين را بر اساس توان كاربري سرزمين بنا نهد و نيازهاي اقتصادي و اجتماعي بشر را با توجه به توان سرزمين برآورده سازد.در اين تحقيق براي ارزيابي توان اكولوژيكي حوزه آبخيز سيج از روش آمايش سرزمين با كمك مدل هاي مخدوم استفاده شد.با توجه به نتايج بدست آمده،بيشترين مساحت مربوط به كاربري تفرج گسترده با توان 2(87/5 درصد) و كمترين مساحت مربوط به كاربري آبزي پروري با 0/5 درصد مي باشد.در مجموع،با مقايسه نقشه كاربري فعلي و كاربري آتي حوزه مورد مطالعه تشابهي مشاهده نمي شود كه مي توان اينگونه استنباط كرد كه يا مدل آمايشي و توسعه اي مخدوم براي منطقه مناسب نميباشد يا در حال حاضر از منطقه مورد مطالعه بطور نامناسب استفاده مي شود.