مقايسه سيزده روش برآورد تبخير و تعرق پتانسيل در ايستگاه سينوپتيك آباده

در اين تحقيق سيزده روش برآورد تبخير و تعرق پتانسيل براي ايستگاه سينوپتيك آباده محاسبه گرديد. اين روش ها شامل ASCE پنمن مانتيث، هارگريوز،جنسن، هانسن، كاپريو، رومانتكو،تورك، ماكينگ، دبروين،مك كلودو سه نسخه روش هتمون است.در تين تحقيق از روشASCE پنمن مانتيث به عنوان روش استاندارد پذيرفته شد و تبخير و تعرق پتانسيل برآوردي با استفاده از روش هاي مختلف تجربي كه نياز به پارامترهاي ورودي كمتر دارد، مقايسه و ارزيابي گرديد.نتايج حاصل از معيار هاي ارزيابي نشان داد كه بهترين روش بر اساس روش هاي بر مبناي درجه حرارت، روش هارگريوز بهمراه مك گوينز و نامناسبترين روش، روش مك كلود بهمرام هامون 3 و هامون 2 مي باشد. در ين روش هاي در مبناي تشعشع روش هانسن به همراه جنسن بهترين روش و نامناسب ترين روش، روش دبروين و تورك مي باشد.در مجموع،روش هاي هانسن و جنسن و هارگريوز بهترين روش و روشهاي مك كلود،هامون 3 و هامون 2 نامناسب ترين روش ها مي باشد.بر اساس تقريبا همه معيارهاي ارزيابي روش هاي بر مبناي تابش كارايي بهتري از روشهاي بر مبناي درجه حرارت دارد.ضريب تبيين بين تبخير و تعرق با روش ASCE -PM با متغيرهاي متوسط ،حداقل وحد اكثر درجه حرارت، درجه حرارت نقطه شبنم ، تابش خالص خورشيدي (Rn)، انرژي تابش خورشيدي در لايه فوقاني اتمسفر (تابش برون زميني)(Ra) رطوبت نسبي و سرعت باد بترتيب برابر با 0/73،0/87،0/87،0/85،0/44،0/83،0/85،0/85 و 0/11 مي باشد.هم چنين ضرايب رگرسيوني و معادله خطي بين هر يك از روشها و روش ASCE پنمن مانتيث نيز ارائه گرديد تا در صورت اندازه گيري تبخير و تعرق پتانسيل به هر يك از روشهاي ديگر بتوان آنرا به روش ASCE پنمن مانتيث تبديل كرد.