آناليز حساسيت معادله فائو پنمن مانتيث به متغير هاي اقليمي درايستگاه سيىنو پتيك شهرضا

مطالعه چگونگي تغييرات در خروجي مدل بطور كيفي يا كمي به تغييرات پارامتر هاي ورودي مدل را آناليز حساسيت گويند.معادله فائو پنمن مانتيث براي كاليبراسيون و ارزيابي ضرايب در ساير مدلهاي تبخير و تعرق بكار مي رود ،اما براي كاليبراسيون و اعتبار سنجي يا توسعه معادلات محلي نياز است كه حساسيت تبخير و تعرق به متغيرهاي اقليمي شناخته شود.در اين تحقيق حساسيت معادله فائو پنمن مانتيث به متغيرهاي اقليمي در ايستگاه سينوپتيك شهرضا مورد بررسي قرار گرفت .آناليزهاي حساسيت معادله مذكور نسبت به سرعت باد،حداكثر دما و تابش خورشيدي بررسي گرديد.ضرايب حساسيت براي هر متغير بررسي گرديد.بطور كلي تبخير و تعرق پتانسيل نسبت به سرعت باد بيشترين حساسيت را داشت.حساسيت تبخير و تعرق پتانسيل به يك متغير مشابه تغييراتي را درون ماهها نشان داد.بعد از سرعت باد ،تبخير و تعرق پتانسيل ،بيشترين حساسيت را به حداكثر دما داشته است.تابش خورشيدي (Rs) در طي ماههاي تابستان بيشترين اثر را داشته است.تغيير در تبخير و تعرق پتانسيل بطور خطي مرتبط با تغيير در متغيرهاي اقليمي بود ( 97/. lt;R2) .افزايش تبخير و تعرق پتانسيل با توجه به افزايش در متغير اقليمي بصورت ماهانه تغيير كرد.در پايه متوسط ساليانه ،يك 1 درجه سانتيگراد افزايش در درجه حرارت حداكثر ميزان 14/. ميليمتر افزايش تبخير و تعرق پتانسيل را داشت.افزايش سرعت باد به ميزان 1 متر بر ثانيه ،موجب افزايش 33/.ميليمتر افزايش تبخير و تعرق پتانسيل مي گردد.يك مگاژول بر متر مربع در روز افزايش تابش خورشيدي ،موجب 12/.ميليمتر افزايش در تبخير و تعرق پتانسيل گرديد.