ارزيابي روشهاَي مختلف برآورد تبخير و تعرق پتاوسيل در ايستگاه سينوپتيك بيارجمند

تبخير_تعرق جزء اصلي چرخه هيدرولوژي براي تشكيل صددرصد بارش مرطوب و صددرصد در مجموع كره زمين محسوب مي شود .توزيع جغرافيايي خشكي ها ،اقيانوس ها و بارش بر روي زمين مي باشد .برآورد مقادير تبخير و تعرق پتانسيل به منظور كاربرد در برنامه ريزي ،طراحي و مديريت طرح هاي ابياري و زهكشي و مديريت منابع آب ضروري مي باشد.تبخير و تعرق شامل تبخير از سطح زمين و آب و تعرق بوسيله گياه است و در مناطق خشك و نيمه خشك تحت آبياري از اهميت ويژه اي برخوردار است.در اين تحقيق 9 روش بر آورد تحقيق و تعرق پتانسيل برآورد شده است.اين روش ها شامل پنمن 1948،پنمن فائو 24،هارگريوز 1985،پنمن كيمبرلي 1996،بلاني كريدل فائو ،تشعشعي-فائو 24،پريستلي تيلور و ماكينگ 1957 مي باشد.به دليل پذيرش روش فائو-پنمن-مانتيث توسط بسياري از محققان و موسسات بين المللي به عنوان روش استاندارد (شريفيان و قهرمان،1385)،اين روش در تحقيق حاضر به عنوان مرجع پذيرفته مي شود و ETO برآوردي با استفاده از روش هاي مختلف تجربي مقايسه و ارزيابي مي گردد.نتايج نشان داد كه در ايستگاه بيارجمند مناسبترين روش ها به ترتيب پنمن كيمبرلي 1996،پنمن1948،بلاني كريدل فائو 24،هارگريوز 1985و تشعشعي -فائو 24،ماكينگ 1957،پريستلي تيلور مي باشند.