بررسي ات اكولوژي گياه مرتعي جاشير prangos ferulacea

حفاظت از گونه هاي گياهي و رويشگاه هاي منحصر به فرد گياهان داراري اهميت ويژه اي بوده و سبب حفظ تعادل چرجه اكولوژيكي مي شود. اين پژوهش به منظور بررسي شرايط اكولوژيكي و رويشگاه ها و فنولوژي گياه مرتعي prangos feroulacea در طي سال هاي 89-87 اجرا گرديد.در ابتدا با استفاده از منابع كتابخانه اي و ديجيتالي موجود و مشاوره با كارشناسان مربوطه،رويشگاههاي گياه در استان مشخص و اطلاعات دقيق رويشگاهها از قبيل طول و عرض جغرافيايي،ارتفاع منطقه، جهت و ميزان شيب با دستگاه GPS يادداشت گرديد.مراحل مختلف فنولوژي گياه با مراجعه 2 هفته يك بار به عرصه طبيعي يادداشت شد. از هر رويشگاه نمونه خاك جمع آوري و خصوصيات مختلف آن از قبيل ECوPH به همراه ميزان عناصر ميكرو و ماكرو اندازه گيري گرديد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد گياه جاشير در مناطق كوهستاني واحي سردسيري استان از ارتفاع 1850 متر تا 3000 متر،بدون محدوديت جغرافيايي،از شيب 75-. در صد رويش مي يابد. ميانگين ارتفاع گياه 55 سانتي متر و ميانگين دور 5 بوته گياه 45 سانتي متر براورد شده است. مطالعات انجام گرفته نشان مي دهد گشاه جاشير از اواخر اسفند ماه شروع به جوانه زني كرده و رشد رويشي خود را تا اوايل خرداد ماه ادامه مي دهد. گياه در اواخر خرداد ماه وارد فاز زايشي شده و گلهاي گياه تشكيل مي گردد،سپس در اواخر تير ماه ميوه هاي گياه جاشير نمايان مي شود.