بررسي وضعيت بالفعل بيابانزايي بر اساس مدل Icd

يكي از بحران هاي اكولوژيكي كه جهان امروزه با آن درگير مي باشد پديده بيابانزايي است و براي مهار كنترل اين پديده عظيم در موقعيت منطقه اي و جهاني نياز به شناخت و درك صحيح از عوامل و فرايند هاي بياباني شدن اراضي لازم و ضروري مي باشد.به منظور براورد و ارزيابي توان بياباني شدن 456 كيلومتر مربع از اراضي حوزه آبخيز كوهدشت از روش Icd استفاده شده است.اين روش كه توسط اختصاصي و مهاجر در سال 1374 ارائه شد و در آن عوامل انساني و محيطي موثر در بياباني شدن منطقه بررسي مي شود و در نهايت كلاس شدت بيابانزايي منطقه معرفي مي گردد.پس از جمع آوري اطلاعات لازم از منطقه و بازديد هاي ميداني با استفاده از نرم افزار ILWIS رخساره هاي موجود در حوزه تفكيك و به ارزش گذاري پارامترها مورد بررسي پرداختيم و در نهايت شدت بيابانزايي براي هر رخساره و در مجموع براي كل حوزه ارايه شد.در نهايت مشخص شد از مجموع 456 كيلومتر مربع اراضي مطالعه شده 5.2 3% داراي شدت بيابانزايي كم،%31.99 متوسط و .73 .32% زياد مي باشند و كل حوزه در كلاس متوسط قرار دارد.و همچنين معين گرديد مهمترين عامل در بياباني شدن منطقه علمل انساني با زير فاكتور تخريب منابع آب در اثر پمپاژ و افت سفره آبي به علت بهره برداري بيرويه و حفر بيش از حد چاه به منظور استفاده هاي كشاورزي مي باشد.