بررسي ارتباط پلي مورفيسم هاي ناحيه پروموتري ژن IL10 با بيماري زخم پپتيك همراه با عفونت هليكوباكترپيلوري در جمعيت شمال ايران

بيماري زخم پپتيك، آسيب مخاطي معده يا دوازدهه است كه به دو شكل اصلي زخم معده و دوازدهه تظاهر مي نمايد. يكي از شايعترين عامل ايجاد كننده زخم پپتيك عفونت به هليكوباكترپيلوري است. اينترلوكين 10 يك سايتوكاين چند عملكردي بسيار مهم و ضد التهابي مي باشد. بيان مولكول هاي IL10 به طور عمده توسط پلي مورفيسم هاي تك نوكلئوتيدي در ناحيه پروموتر ژن اينترلوكين10 كنترل مي شود. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير پلي مورفيسم هاي G/A 1082- و C/T 819- ناحيه پروموتري ژن اينترلوكين10 با بيماري زخم پپتيك مي باشد. در اين مطالعه موردي-شاهدي 150 فرد مبتلا به زخم پپتيك و 120 فرد سالم، بررسي شدند. پس از استخراج DNA ژنومي از بيوپسي، ژنوتيپ ها و فراواني آللي در بيماران و گروه كنترل به روش Three Primer ARMS-PCR بررسي شدند. آناليز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. فراواني ژنوتيپهاي GA,GG و AA در جايگاه 1082 در بيماران به ترتيب 18%، 54% و 28% و در افراد سالم به ترتيب 6/36%، 51/6% و 11/7% و فراواني ژنوتيپهاي CT,CC و TT در جايگاه 819 در بيماران به ترتيب 32%، 6/46% و 3/21% و در افراد سالم به ترتيب 51/66%، 43/33% و 5% بدست آمد. آناليز آماري نشان دهنده ارتباط معنا دار بين پلي مورفيسم هاي فوق در ژن اينترلوكين10 با بيماري زخم پپتيك بود. حضور آلل هاي G وT در ناحيه پروموتري ژن اينترلوكين 10در موقعيت هاي 1082- و 819- مي تواند به عنوان عامل خطر براي بيماري زخم پپتيك مطرح گردد.