بررسي رابطه بين هوش فرهنگي، عزت نفس وحل تعارض خانوادگي

زمينه و هدف: خانواده در طول تاريخ تحت تأثير تحولات گوناگون اقتصادي و اجتماعي دگرگون شده است. اين دگرگوني منجر به بروز تعارض در روابط متقابل اعضاي خانواده شده است. اگر مسائل ناشي از تعارضات خانواده در جامعه شدت يابد استحكام خانواده را به خطر مي اندازد و اين امر تهديدي براي استحكام جامعه و نظام اجتماعي به شمار مي رود. لذا يك جامعه مستحكم بايد خانواده هاي مستحكم داشته باشد. هدف از اين تحقيق بررسي رابطه بين هوش فرهنگي، عزت نفس وحل تعارض خانوادگي ورزشكاران زن و مرد بود. روش كار: روش اين تحقيق از نوع توصيفي- همبستگي بود و از لحاظ هدف كاربردي بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه ورزشكاران متاهل رشته هاي مختلف انفرادي و تيمي تعداد432 نفردر اداره ورزش و جوانان شهر جهرم بود كه از طريق آن مركز سرشماري شدند. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 204 نفر بود. جمع آوري داده ها از طريق پرسشنامه هوش فرهنگي آنگ و همكاران(2004)، پرسشنامه عزت نفس كو پراسميت، پرسشنامه سبك‌ هاي حل تعارض رحيم در زوجين (ROCI-II) انجام شد. براي تعيين ارتباط مولفه ها در آزمون فرضيه ها از آزمون همبستگي استفاده شد. همچنين براي پيشبيني تاثير مولفه ها بر يگديگر از آزمون تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه بين هوش فرهنگي و عزت نفس كلي ورزشكاران رابطه معني داري وجود داد(001/0 P)، همچنين بين هوش فرهنگي و تعارضات خانوادگي ورزشكاران رابطه معني داري وجود دارد(001/0 P)، بين هوش فرهنگي و عزت نفس كلي و تعارضات خانوادگي ورزشكاران رابطه معني داري وجود دارد(001/0 P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق به نظر مي رسد ورزش با ايجاد شرايط و تجربه هاي مثبت سبب ايجاد احساس كفايت و كارايي فرد شده كه منجر به افزايش عزت نفس و كاهش اضطراب مي شود. در واقع در ورزش فرد در نقش ورزشي مانند ورزشكار قرار مي گيرد و از اين طريق نگرش ها، باور ها، ارزش ها و مهارت هايي را مي آموزد. علاوه بر اين مشاركت هاي ورزشي زمينه بهبود عزت نفس و ارتقاء هوش فرهنگي را براي ورزشكاران مهيا مي سازد، تا بتوانند از آن را در حل تعارضات خانوادگي خود بهره ببرند.