بررسي وضعيت بهزيستي روانشناختي در دبيران تربيت بدني استان خراسان جنوبي

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي وضعيت بهزيستي روانشناختي در بين دبيران تربيت بدني استان خراسان جنوبي بود كه تعداد اعضاي نمونه در اين پژوهش با توجه به حجم جامعه 200 نفر برآورد گرديد. روش كار: براي انتخاب نمونه از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي استفاده شد براي سنجش بهزيستي روانشاختي از پرسشنامه ريف (1989) كه روايي آن توسط گروهي از خبرگان و تحليلي عاملي تاييدي و اعتبار آن توسط آلفاي كرونباخ (85/0) مورد تاييد قرار گرفت. يافته‌ها: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه 117 نفر (5/58 درصد) از افراد نمونه مرد و 83 نفر (5/41 درصد) از آنان زن بوده است. 62 تعداد 6 نفر (3 درصد) داراي سن كمتر از 30 سال، 91نفر (5/45 درصد) داراي سن بين 30 تا 40 سال و 103 نفر (5/51 درصد) داراي سن بيشتر از 40 سال معرفي شده اند. همچنين مي توان گفت 133 نفر (5/66 درصد) داراي تحصيلات ليسانس و 67 نفر (5/33 درصد) داراي تحصيلات فوق ليسانس و بالاتر هستند. همچنين يافته ها نشان داد كه وضعيت بهزيستي روانشناختي در هر دو گروه دبيران مرد و زن مطلوب بود.به گونه اي ميانگين وضعيت بهزيستي روانشناختي در دبيران مرد به طور معني دار از ميانگين بهزيستي روانشناختي دبيران زن بيشتر بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج بدست آمده مي توان از بهزيستي روانشناختي به عنوان عنصري مهم و كليدي براي ارتقاي عملكرد كاركنان سازمان آموزش و پروش نام برد. از اين رو و با توجه به مزاياي بهزيستي روانشناختي كه مي توان به افزايش بهره وري، افزايش روحيه و ايجاد علاقه واقعي به شغل و كار و تداوم همكاري فرد با سازمان اشاره كرد، به مسئولان آموزش و پرورش پيشنهاد مي شود در تدوين استراتژي هاي خود همواره به مساله بهزيستي روانشناختي به عنوان عامل كليدي براي ارتقاي عملكرد دبيران تربيت بدني اهميت قايل شوند.